بک لینک -

سايت پیش بینی
وان ایکس بت
سایت شرط بندی انفجار
سایت شرط بندی
سایت بازی انفجار
سایت شرط بندی فوتبال
سایت enfejar
بت فوروارد
جت بت
سایت پیش بینی فوتبال
ثبت نام بازی انفجار
sibbet90
سایت سیب بت
ورود به سایت بازی انفجار
وان ایکس بت
سایت بازی انفجار
پوکر آنلاین
بت بال 90
انفجار آنلاین
جت بت
بازی انفجار
سایت بازی انفجار

 صنایع دستی جهان صنایع دستی جهان .

صنایع دستی جهان

صنایع دستی سنگی مرصع کاری

یکی از شاخه های صنایع دستی سنگی مرصع کاری است . مرصع به معنی آنچه با جواهر تزئین شده باشد، است.(جواهر نشان)هنر مرصع کاری عبارت است از نشاندن جواهر(سنگهای قیمتی ونیمه قیمتی)بر روی ظروف ، زیور آلات و اشیاء تزئینی دیگر .

تاریخچه
از هزاران سال پیش ساخت زیور آلات و یا ظروف تزئینی و نشاندن نگین بر روی آنها در ایران رایج بوده است. آثاری چون جام ها، کاسه ها و زیور آلاتی جواهر نشان که مربوط به دوره های هخامنشیان،اشکانیان،ساسانی ان و ... می باشد گواه این امر است که هنرمندان از هزاران سال پیش در زمینه نشاندن سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی بر روی این اشیاء تبحر داشته اند.
بازمانده اصیلی از آن روزگار شاید زیور آلاتی باشد که زنان قبایل چادر نشین مختلف و زنان روستایی از آن استفاده می کردند. اغلب این زیور آلات دارای تزئیناتی زیبا از سنگ های زیبا و درخشان هستند. سنگ هایی چون عقیق جگری و فیروزه و ...

مواد اولیه
مواد اولیه این هنر انواع سنگهای قیمتی و نیمه قیمتی از قبیل زمرد ، الماس ، فیروزه ، یاقوت ، عقیق ،یشم میباشد

ابزار وتجهیزات
تعدادی از ابزار کار به این شرح است :
1- قلم انگلا ( برای قلم زنی )
2- قلم چنگ خواباندن
3- گوار سه غلطان (ابزاری که با غلتاندن آن بر روی طلا یا نقره ، قسمت بالای دیواره ای که اطراف نگین را گرفته بر روی نگین می خوابد و باعث مهار شدن نگین در جای خود می شود
4- سمبه
5- ماردالا ( ابزاری که کاربردی شبیه چکش دارد . )
مراحل تولید
در روزگار ما از هنر مرصع کاری بیشتر در ساخت زیور آلات استفاده می شود، به همین دلیل هنرمند مرصع کار ، فعالیت خود را پس از آماده شدن زیور آغاز می کند .
گذاشتن سنگ بر روی طلا یا نقره (یا فلزات مناسب دیگر ) به چهار روش صورت می پذیرد :
1-ریلی
2-قلم خور
3-کاسه ای
4-چنگی

پیشنهاد ویژه
نظر رتبه برتر های کنکور رو ببین و خودت قضاوت کن
بلاگری؟طوری که میخوای دیده نشدی؟کلیک کن پیجتو میلیونی کن
دلت تنوع میخواد؟ سفر با هزینه کم هم میشه!

سپر نادر شاه افشار
از پوست کرگدن ساخته شده و بعد از استفاده او در جنگ ها ،مرصع کاری شده است

روشهای نصب سنگ های قیمتی ونیمه قیمتی بر روی زیورآلات غالبا به نحوه ساخت آن زیور بر می گردد. در واقع ابتدا سازنده زیور آلات ، جای مخصوص به سنگ مورد نظر را خالی می گذارد و آنگاه هنرمند مرصع کار برای نشاندن سنگ اقدام می کند . در روش ریلی ، بر روی طلا یا نقره جای ریل مانندی برای نگین (سنگ مورد نظر ) خالی است که پس از آنکه مرصع کار سنگ را در این محل جای داد، با سمبه وضربه ابزاری چکش مانند ، فلز اطراف نگین را به آ ن نزدیک می کند . در روش قلم خور حفره ای مخروطی برای نگین تعبیه شده که مناسب نگین های است که تراش مخروطی (مارکیز ) دارند.پس از جا انداختن نگین در جا ی مورد نظر با استفاده از قلم ، مقداری از طلا یا نقره مورد نظر به سمت نگین هدایت می شود و در واقع روی نگین می خوابد .

خرید صنایع دستی

در روش کاسه ای و چنگی نیز با توجه به فضای کاسه مانندی که برای نگین در نظر گرفته شده است ، ابتدا نگین در جای خود قرار می گیرد ، سپس یا چنگهایی از طلا یا نقره دور آن را می گیرد (روش چنگی ) ویا با استفاده از سوهان مقداری از فلزآن زیور روی سنگ خوابانده می شود و در این حالت نگین در جای خود ثابت می شود .

 

در بعضی مناطق برای چسباندن موقتی نگین بر روی زیور آلات مورد نظر ابتدا از کمی موم استفاده می کنند که هنگام کار با قلم یا سوهان نگین از جای خود حرکت نکند و کار راحت تر انجام گیرد و در آخر کار با مقداری حرارت ، موم ذوب می شود و می توان آن را با دستمال پاک کرد. ولی در مورد تمام سنگها نمی توان از این روش استفاده کرد زیرا حرارت رنگ بعضی از سنگها را عوض می کند.


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز دهید:
رتبه از پنج: 0
بازدید:

+ نوشته شده: ۲۷ دی ۱۴۰۲ساعت: ۰۵:۵۷:۱۶ توسط:سارا موضوع: نظرات (0)

صنایع دستی کرمان

کرمان بدرستی گنجینه ی تاریخ و هنر است و از هر دوره و زمانی بناهایی و هنرهایی به یادگار دارد که هر یک از داستانهایی بس شنیدنی حکایت می کنند.

پهناورترین استان ایران در ادوار مختلف تاریخ، پذیرای انبوه اتفاقات دیدنی و شنیدنی، افتخار آمیز و ذلت بار، شادی آفرین و غم بار بوده و علی رغم ناملایمات بسیاری که از روزگاران دور و نزدیک دیده، مغرور و پر افتخار همچنان خودنمایی می کند و منتظر زمانی است که جایگاه شایسته خود را بازیابد.

کرمان با توجه به توانایی های فراوان طبیعی و تاریخی و هنری می‌تواند مقصد انواع گردشگری و توریست واقع شود. کرمان و کرمانی از دیرباز به هنرمندی شهره بوده. این گفته را با دیدن صنایع و آثار دستی تولید شده در استان درخواهید یافت که در ادامه این قاله از محموعه هنر دیبا با یکی از مهمترین و معروفترین آثار دستی تهیه شده در استان آشنا خواهید شد.

 

استان کرمان
موقعیت جغرافیایی استان کرمان
استان کرمان در جنوب شرقی ایران واقع شده و از شمال با استان‌های خراسان و یزد، از جنوب با استان هرمزگان، از شرق با سیستان و بلوچستان و از غرب با استان فارس همسایه است.

مساحت این استان در حدود ۱۷۵۰۶۹ کیلومتر مربع می‌باشد. استان کرمان پس از استان خراسان دومین استان پهناور کشور می‌باشد و در حدود ۱۱ درصد از خاک ایران را در بر گرفته است.

این استان یکی از مرتفع ترین استانهای کشور و شهرستان بافت آن با ۲۲۵۰ متر ارتفاع از سطح دریا مرتفع ترین شهرستان استان می‌باشد. ارتفاعات این استان از رشته کوه‌های مرکزی ایران چین خوردگی‌های آتشفشانی آذربایجان شروع می‌شود و تا بلوچستان امتداد دارد و دنباله آن چندین بار در فلات مرکزی به وسیله حوزه‌های پست داخلی و کویر قطع می‌شود.

رشته کوه‌های مرکزی در این منطقه دشت‌های وسیع استان را از یکدیگر جدا می‌سازند. این کوه‌ها به طور کلی ۲ رشته عمده هستند که از شمال غربی به جنوب شرقی کشیده شده‌اند و مهم ترین آن رشته کوه‌های بشاگرد کوهبنان است.

این رشته کوه‌ها دنباله کوه‌های جندق و بیابانک هستند که تا کرمان و بم گسترش یافته‌اند. رشته دوم کوه‌هایی هستند که از یزد تا کرمان و چال جازموریان کشیده شده‌اند و به موازات رشته اول امتداد دارند.

سابقه سکونت و استقرار انسان در سرزمین کرمان به هزاره چهارم قبل از میلاد می‌رسد. این منطقه یکی از قدیمی ترین نواحی ایران به شمار می‌رود و در گذر زمان، گنجینه‌های فرهنگی تاریخی گرانبهایی در آن پدید آمده که نمایانگر روند تاریخی و حیات اقتصادی، اجتماعی آن است.

 

صنایع دستی
صنایع استان دستی کرمان، در زندگی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم مناطق مختلف استان نقش بسزایی دارد. مهمترین صنایع دستی رایج در استان کرمان عبارت است از:
قالیبافی:
کرمان از مراکز مهم قالیبافی ایران به شمار می آید. این شهر در آغاز قرن بیستم میلادی یکی از معروفترین مراکز قالیبافی جهان به شمار می آمده است، چنان که در آستانه جنگ جهانی اول تعداد دارهای قالی در این استان به بیش از پنج هزار می رسید.

طرح و رنگ در قالی کرمان اهمیت بسیار دارد، چنانچه کمتر می توان دو قالی را از نظر رنگ و نقشه شبیه به یکدیگر پیدا کرد. فرش کرمان ریز بافت و عموماً ۴۰ رج در گره است و بیشتر در ابعاد ۶۰ *۱۰۰ – ۱۵۰ * ۱۰۰ – ۱۲۰ * ۲۰۰ بافته می شود. در گذشته فرش های ۱۰۰ متری نیز به صورت سفارشی در کرمان بافته شده است که این کار افتخاری برای صنعت و هنر قالیبافی به شمار می آید. دارهای قالیبافی کرمان عموماً عمودی است و تنها در منطقه سیرجان و حومه آن استفاده از دارهای افقی رواج دارد.

گره رایج در قالیبافی کرمان “فارسی” است. بخشی از پشم مصرفی قالیبافان کرمان از خود منطقه و بقیه از خراسان و کرمانشاه تأمین می شود. علاوه بر کرمان در مناطق رفسنجان، جوبار، ماهان، روار،کوهپایه، چترود، خانوک، هوتک، سرآسیاب و سردار نیز قالیبافی رواج دارد. خرید صنایع دستی

در کلیه این مناطق از پشم مرغوب برای بافت قالیهای درجه یک استفاده به عمل می آید و تار و پود کلیه تولیدات از نخ پنبه ای است. فرش ها عموماً دو پوده بافته می شود و فقط در منطقه “راور” گاهی فرشهای بسیار مرغوب سه پوده است.

طرحهای معروف قالی کرمان عبارت است از: شاه عباسی، افشان، ترنجی، خوشه، برگ فرنگی، درختی، شکارگاه و قاب قرآنی.

 

قالیچه های افشار:
در منطقه سیرجان قالیچه هایی موسوم به افشاری بافته می شود که دارای معروفیت خاصی است. این قالیچه ها توسط ایل افشار که به کرمان کوچ کرده اند بافته می شود.

از نظر قالیبافی، ایلات افشار و روستاییان این منطقه هر یک از دیگری چیزهایی اقتباس کرده اند و اگر رنگ ها ایلاتی است، برخی نقش ها کاملاً با طرحهای ایلاتی متفاوت است. با این همه چادر نشینان گره ترکی و روستائیان گره فارسی به کار می برند. نقش ها شکستگی خاصی دارند(مانند نقش مرغی) و یا نقش ترنجی که بافتن هر یک پوشیده از نگاره های کوچک است. در واقع اصالت قالیچه های کرمان را در کارهای ایلات افشار باید جستجو کرد که نقشه و طرز بافت آنها وجه مشترکی از هنر مردم آذربایجان و کرمان است که به خوبی با هم آمیخته شده اند.

 

گلیم شیریکی پیچ:
شیریکی پیچ نامی است که بافندگان ایلیاتی و گاه روستایی کرمان به نوع خاصی از گلیم می دهند. این نوع گلیم که در اصطلاح بومی با عناوین “شیریکی پیچ” و “سوزنی” نیز از آن یاد می شود ظاهری همانند قالی دارد و بافت آن نیز درست به اندازه بافت قالی مشکل و وقت گیر است.

شیریکی پیچ از جمله سوماکهای مشهور ایران است که در مناطق عشایری و روستایی شهرهای سیرجان، بافق و کرمان بافته می شود.


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز دهید:
رتبه از پنج: 0
بازدید:

+ نوشته شده: ۲۵ دی ۱۴۰۲ساعت: ۱۲:۱۴:۵۹ توسط:سارا موضوع: نظرات (0)

صنایع دستی بجنورد

صنایع دستی در بجنورد
صنایع دستی بجنورد از خطه استان خراسان شمالی یکی از جالبترین و خاص ترین صنایع دستی کشورمان محسوب می شود. استان خراسان شمالی محل زندگی قومیت و فرهنگ های مختلف نظیر ترکمن ها، فارت ها، بلوچ ها، تات ها و غیره است و طبیعی است

لیست صنایع دستی بجنورد
صنایع دستی شهر بجنورد از لحاظ نوع و مدل و حتی شیوه بافت و تهیه با دیگر شهر و استان های کشورمان متفاوت است. به همین دلیل است که صنایع دستی بجنورد در کل کشور شهرت زیادی دارند.

قالی دو رو
قالی دو رو از لحاظ بافت با قالی معمولی یکسان است اما شیوه آن متفاوت است به نحوی که دو بافنده همزمان مشغول هستند به همین دلیل به قالی دو رو مشهور شده است. به عبارت دیگر دو بافنده بودن قالی های بجنورد سبب شده تا هر طرف آن یک طرح و نقش خاصی داشته باشد و بتوانید از هر دو طرف آن استفاده کنید.

در نمونه های بسیار نفیس فرش ها از ابریشم بافته می شوند و طرح آنها نیز معمولا ترنج، قرچاق، قاپ، قاپی و یموت هستند. سختی تولید قالی دو رو بجنورد سبب شده تا افراد کمی در این حوزه مشغول به کار باشند. اقوام ترکمن بافندگان اصلی قالی دو رو از صنایع دستی بجنورد هستند.

سفره کردی
یکی از صنایع دستی استان بجنورد خراسان شمالی، سفره کردی است که چون توسط عشایر کرد بافته می شود به این اسم معروف شده است. علاوه بر بجنورد که مهد این هنر و صنایع دستی زیباست، شهرهایی مثل شیروان و فاروج هم در تولید آن سهیم هستند.

طرح و نقوشی که برای بافت سفره کردی استفاده می شود برگرفته از اعتقادات و باورهای عشایر کرد این منطقه است. از جمله نقوش رایج سفره کردی بجنورد می توان به نقوش هندسی، گل و حیوانات و پوشش های گیاهی اشاره کرد.

چاروق دوزی
چاروق دوزی یکی دیگر از صنایع دستی بجنورد و از نمونه های بسیار قدیمی است. این پاپوش ها از پوست حیوانات بافته شده و به کمک نخ های ضخیم به پا می بندند. با توجه به اینکه ریشه این کلمه ترکی است حدس می زنند که اولین بار ترک ها ابداع گر چاروق دوزی بوده اند.

چاروق دوزی به دو شکل انجام می شود تا همه افراد با هر نوع سطح درآمد توان خرید صنایع دستی داشته باشند. مدل اول که گلدوزی و ظرافت کمتری دارد ارزانتر بوده و مخصوص افراد کم درآمد است.

در سمت مقابل نمونه های نفیس گلدوزی و ظرافت کاری بسیار بیشتری داشته، از جنس چرم درجه یک هستند، گلدوزی ها با نخ های ابریشمی مرغوب بوده و گاهی اوقات هم حکاکی ظریف دیده می شود.

جاجیم بافی
صنایع دستی در بجنورد کاملا کاربردی هستند و نمونه های تزیینی کمتر دیده می شود مثل همین جاجیم بافی که زیراندازی شبیه به قالی و گلیم بوده و زنان بجنوردی می بافند. جاجیم ها نقوش و شکل راه راه و رنگارنگی داشته و معمولا پشمی هستند.

جاجیم هایی که توسط زنان و مردان روستایی بجنورد بافته می شود، در شیوه بافت، تنوع و میزان رنگبندی و نقوش و مدل گره ها با جاجیم هایی که در شهر توسط زنان بافته می شوند متفاوت است. اما هر دو مدل جاجیم بافی کیفیت بسیار بالایی دارند.

فرش، پشتی و قالیچه
به عنوان یک ست خانگی رایج، فرش و پشتی و قالیچه بسیار کاربردی بوده اند. از صنایع دستی شهر بجنورد می توان به همین ست خانگی پرکاربردی اشاره کرد که توسط زنان ترکمن بافته می شوند.

البته علاوه بر بجنورد در شهرهای مانه و سملقان نیز این مدل دستبافته های بسیار زیبا و خاص هم دیده می شوند اما مرغوب ترین آنها در بجنورد است.

این دستبافته های ارزشمند زنان ترکمن بجنورد از نظر فرم هندسی، شکستگی خطوط و طرح و نقش هایی مثل ترکمن یموتی، غزال گز، قاشقی، آغال، شانه های و چهارقاب خاص همین خطه است و نمونه دیگری از آن در کشور نیست.

پلاس بافی
یکی دیگر از صنایع دستی بجنورد که در این شهر رواج دارد اما بومی این منطقه نیست پلاس بافی است. پلاس به گلیم های پشمی می گویند که مردم برای جلوگیری از نفوذ سرما و گرمای کف زمین درون چادرهای خود استفاده می کردند.

عشایر خراسان شمالی چادرهای خود را در زمین های مرطوب و بدون زهکشی برپا می کنند و وجود این نوع گلیم ها که به پلاس معروف هستند ضروری است. البته پلاس بافی برای استفاده در خانه روستاییان نیز کاربرد دارد.

مدلی از پلاس بافی که در بجنورد خراسان شمالی رواج دارد، بافت پیچ است که با سایر نقاط کشور متفاوت است.

پوستین دوزی
همانطور که می دانید پوستین ها لباس های بسیار گرمی هستند که از پوست حیوانات پشم دار می بافند. پوستین دوزی هم یکی از صنایع دستی شهر بجنورد است هر چند از رونق افتاده و به شکل خیلی محدود تولید می شود.

اگر به دنبال صنایع دستی و سوغات بجنورد هستید و پوستین های عشایر را می خواهید باید سری به بازارهای قدیمی این شهر بزنید.

 

چادرشب بافی
چادر شب بافی از صنایع دستی بجنورد و البته چند منظوره و با کاربردهای گوناگونی است که امروزه توسط دستگاه ها به صورت ماشینی از نخ های پشمی و پنبه ای تولید می شود. در گذشته برای چادرشب بافی از نخ ابریشمی استفاده می کردند.

از چادرشب های بزرگ برای پیچیدن رختخواب و از مدل های کوچک آن به عنوان رومیزی، حوله، دستمال و غیره استفاده می کنند. این محصول صنایع دستی امروزه در منطقه جرگلان بجنورد بافته می شود.

زیورآلات سنتی
زیورآلات سنتی همیشه موردپسند خانم ها در سراسر کشورمان بوده و به همین دلیل است که یا ساخت زیورآلات جزو صنایع دستی یک شهر محسوب می شود و یا اینکه جزو علاقه مندی ها و واردات اصلی هر شهر به حساب می آید.

زیورآلات سنتی شهر بجنورد مکمل لباس های سنتی بوده و طبق آیین و آداب و رسوم استفاده می کنند. زیورآلات سنتی و دست ساز بجنورد از جنس طلا، نقره، عقیق، پشم، مهره های رنگی و قلع است.

زیورآلات سنتی شهر بجنورد به کمک ابزارهایی مثل سندان، سوهان، انبردست، سیم چین، مته، سمباده، مته و غیره ساخته می شوند.


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز دهید:
رتبه از پنج: 0
بازدید:

+ نوشته شده: ۱۰ دی ۱۴۰۲ساعت: ۰۷:۳۳:۴۴ توسط:سارا موضوع: نظرات (0)

نماد شناسی در نگارگری ایرانی

هنر نگارگری و در بطن آن، نقاشی گل و مرغ، از زنده ترین و ارزنده ترین هنر های سنتی ایران است که از دوران صفویه، تا کنون امکان حیات و ثبات در هنر معاصر را نیز، دارا بوده است. نگارگر ایرانی به منظور طی طریق مراحل رسیدن به کمال مطلوب، با بیانی رمز گونه و به وسیله نماد هایی با فهوا و محتوای اسطوره ای _ تمثیلی ( گل و مرغ) سعی در عیان کردن حقیقت عالم قدسی و مثال را دارد. نقاشی گل و مرغ ، دارای قدمت و سابقه ای طویل و خطیر است که خاستگاه کهن خود را از اندیشه نقاشان گل و مرغ ساز ، تا نمادهایی در باور های آیینی جامعه، اعتلا داده است و نقش نقاشی گل و مرغ را از زمینه و پس زمینه به سوژه اصلی نقاشی ارتقا داده است. نقاشی گل و مرغ در ادامه و اثنا هنر نگارگری است که بن مایه آن در دوران صفویه ریشه و در دوران قاجار، رشد و نمود یافته است. هدف از مقاله پیش رو تحلیل از منظر نماد شناسی گل و مرغ و بررسی سیر تحول و تکامل آن در دوران صفویه است.

 

نماد شناسی گل در نگارگری ایرانی
طبیعت گرایی و آمیختگی انسان با طبیعت که ریشه در اعتقادات باستانی مردم ایران دارد، همواره در نگارگری به عنوان عنصر اصلی و ضروری، مورد حمایت و استفاده بوده است. در ابتدا امر، میپردازیم به تفصیلی از جایگاه و تعریف گل در محدوده نماد شناسی که از طبع گسترش و احترام به این باور، مسیر راه یابی آن به عرصه هنر ایران، هموار شد.

گل به طور نمادین در عالم تعیین و طبیعت مظهر لطافت و ملاحت وجودی و نشانه و نمونه ای از بهشت برین  است. در معنا شناسی ماهوی آن، گل مقام معشوق را دارد و پرنده (مرغ)، عاشق. گل به عنوان عنصری از طبیعت در تصویرگری های متون حماسی و تغزلی به کار می رفت. به کارگیری شکل استعاره ای گل، معطوف به قرن یازدهم و دوازدهم میلادی است. تلاش و بهره وری از گل در شکل استعاره ای آن، به عنوان نماد عشق و زیبایی ، بیشتر در حاشیه کتب همراه با صحنه های روایی یا مناظر تغزلی به کار می رفته است که یادآور بهار و عشق جوانی بوده. بوته گل ، از رستن گاه تا بالاترین نقطه دان( مکان استقرار گل اصلی) نماد و نمایشی از (درخت زندگی) نیز میباشد. گل در نقاشی های درباری نمادی و نماینده از وقار و آراستگی نظام پادشاهی بود.

نقش و مفهوم گل در فرهنگ سنتی ایرانی نیزه، مشاهده میشود. توماس هربرت و پیترو دلاواله جهان گردان دربار شاه عباس اول ، در سال های اولیه قرن هفدهم  میلادی دست نوشته های خود از سفر و سیاحت در ایران، به جشن یک ماهه گل در ایران اشاره می کنند که در فصل بهار پس از نوروز برپا می شده و این جشن شامل رقص و گردش مردان و زنان ، و پرتاب گل از سوی آن ها به سمت یکدیگر بوده است. در کنار آن پیشخدمت ها به همراه فانوس داران شب در خیابان ها بر سر عابران گلبرگ ریخته و انعام می گرفتند.

 

 

 

از نظر تاریخی ترکیب گیاهان و پرندگان از زمان دور شدن ترسیم گیاهان با طرح‌ های هندسی، آغاز شد. گل‌ ها و گیاهان با بافت حلقه‌ای و پر پیچ و تاب خود میتوانند طرح ‌های هندسی را بپذیرند اما پرندگان با نرمی اندام‌ شان به طرح ‌های غیر هندسی نیاز دارند.

نقاشان ایرانی از تصاویر گل، به کنایه ای از عشق و زیبایی، برای خلق ترکیب های نمادین، در حواشی نسخ خطی، صحنه های روایی و تغزلی، که تصاویر بهار عشق جوان و جاودانه را تداعی میکرد ، بهره میبردند. گل به عنوان مقر و مسند  و یا جایگاه مرغ است. در نسخ خطی آن زمان ، گل سرخ به عنوان موضوعی مستقل به کار نمیرفت و شامل طرح های گیاهی یا اسلیمی  ، طرح های هندسی و خوشنویسانه بود.

در بیشترین تصاویر گل و مرغ از آثار نگارگری ،گلهای سرخ و صد برگ به وسیله طیف های رنگ سرخ بر زمینه ای سفید یا بدون رنگ نقاشی شده اند .رنگ سرخ برای گل ها نشانه ای از مهر ،زمین و کیفیت خورشید در عالی ترین لحظه ( غروب ) است.

گل نشان گر بسیاری از مفهوم های ادبی و هنری ، مانند پیروزی ،رشادت و … که در دنیای کلام و تصویر جایگاه دارد. گل در آثار نقاشی یا کنده کاری مکان یا موقعیتی احترام برانگیز داشته است. شیوه ترکیب بندی و قرارگاه  گل بر روی هر ماده ای نقش یا کنده می شده یکسان بوده است در کلیه این آثار در مرکز اثر یا ترکیب بندی تصویر شده است. گویی که نقاش بر نمایش یکه بودن آن پافشاری کرده است.

 مقاله نمادشناسی نقوش گلیم را مطالعه کنید.

 

 

نماد شناسی مرغ در نگارگری ایرانی
در قرن شانزدهم میلادی، نقش پرنده در تصویرگری نسخ خطی به عنوان عنصری از منظره در نقاشی هایی که برای خاندان صفوی تولید می شد به کار می رفت. مرغ در عرفان ایران اسلامی را تجلی روح است.

ﻧﮕﺎرﮔﺮ اﯾﺮاﻧﯽ ﺑﺎ تکیه بر اﻟﻬﺎﻣﺎت و تصورات دروﻧﯽ اش و ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎدﻫﺎی معرف این الهامات، ، علاوه بر نمایش ﻃﺒﯿﻌﺖ و ﺑﺎزﻧﻤﺎﯾﯽ آﻧﻬﺎ ، مرغ در غالب روحی ﮐﻪ در ﻗﻔﺲ ﺟﺴﻢ اﺳﯿﺮ ﻣﺎﻧﺪه و تقلا در رها و آزاد شدن به سوی حق را دارد، تصویر میکند. این مرغ پس از رها سازی، بر روی گل های متصور از فردوس برین و عالم خیال، می آساید. مرغ، گاه با ترسیم در قامت و حالت اوج گیری و سرمستی، خود را از عالم ماده جدا کرده و حالت صعود به سوی عالم غیر مادی دارد.

مرغ غالبا در حالت انتظاری صبورانه برای شکفتن گل تصویر شده است. مرغ ها به عنوان نماینده ای از همه رستنی ها،  در نقاشی گل و مرغ بسیار کم در حال پرواز و بیشتر روی شاخه نشسته و حتی اغلب چشمها بسته است به این معنی که در کنار معشوق به آرامش رسیده اند. در بیشتر آثار، مرغ نقاشی شده مرغ مثالی مفهومی بوده و نامی آشنا به ذهن بیننده نمی آورد .

هنرمند نگارگر می کوشد وحش در کالبد جسم ( رها شده گی در غالب و نماد مرغ ) نشان دهند که رهایی از اسارت آن، جستن و جوییدن حق است. مرغ در ترکیب بندی گل های شکفته، نمادی از زیبایی و جمال حق است که در طلب دیدار حق و کسب معرفتی از او است. مرغ در معنای استعاره ای و عرفانی، اشاره به موجود یا حقیقتی حتی برتر از انسان کامل و عقل فعال دارد .

نگارگر برای بیان برترین حقیقت و برترین معرفت از رمز مرغ استفاده می نماید .پرندگانی که او به تصویر می کشد ، پرندگانی چون پرستو ، طوطی ، بلبل ، هدهد ، هما، سینه سرخ ، طاووس ، ققنوس و نهایتا عنقا هستند . در این میان طوطی و عنقا ، ققنوس و هدهد ، هما و بلبل دارای جایگاه ویژه ای نیز در عرفان و ادبیات فارسی است.

اعتقادات زیادی مبنی بر ترک روح در غالب پرنده پس از مرگ، وجود دارد. بنابراین مرغ نمادی از روح است. این توصیف امکان بهره مندی گسترده ای به نگار گران داد، تا از طریق ترسیم مرغ به مضامین تاریخی و اساطیری دست پیدا کنند. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﺳﺘﺎﺩﺍﻥ ﮔﻞ ﻭ ﻣﺮﻍ ﺑﻪ ﺭﻣﺰﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻭ ﻋﻮﺍﻃﻒ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. وضعیت های متفاوت مرغ ،نشان دهنده سیر عرفانی و صوفیانه نگارگر یا یکی از مقام های مورد نظر او ار داشته است.

در باورهای قومی و اساطیری، مرغ نشانه افشا کننده اسرار خدایان، محافظ درخت معرفت، است.

 

پیشینه گل و مرغ در هنر ایرانی
به گواهی اسناد تاریخ هنر ایران، استفاده از نقش ها و نگاره های گیاهی در ایران، قدمتی هم سنگ با نخستین آثار دست ساز صنایع دستی مردمان دارد. از هزاره های پیش از تاریخ، سطوح سفالینه ها بستر و جایگاه مناسبی و درخور برای ترسیم نگاره ها و انواع آرایه های گیاهی بوده و این نقش ها، به مثابه قرابت با عناصر طبیعی دست مایه کار سفال گران قرار گرفته است. بهره گیری از گزیده و بخشی از گل یا پرنده به صورت جداگانه یا مختلط ، بر روی نقاشی های بر جای مانده بر روی سفالینه های ایران باستان، دیوار نگاره های دوره ساسانیان و برخی از ظروف رویت شده است که هنرمندان ایرانی از آن الگو ها، و نقوش، در آثارشان بهره گرفته اند.

گل ها و پرنده ها از قرن نهم در نقاشی ایرانی وجود دارند اما گل ها و پرنده های در قاب یک تصویر گری مستقل، از قرن یازدهم هجری قمری به بعد به فراوانی رسید و به صورت (تک برگ نقاشی) به صورت مرقعات، در آمد.

شکل گیری گل و مرغ رایج و مرسوم طبق تعریف و درک شکل امروزی از دوره صفویه صورت گرفته و تغییر و تحولات و ترکیبات آن و به طبع آن ارتقا و اعتلای آن در دوره قاجار،  به وجود آمده است. نخستین آثاری که میتوان آن ها را نطفه گل و مرغ دانست به وسیله ی نقاشان تک ورقی و در غالب سفارشات دربار ظاهر شده است. تا پیش از آن درون مایه آثار ایرانی بیشتر صحنه های داستانی از یک کتاب حماسی با مضامین عشقی یا تاریخی بود. در قرن دهم هجری قمری ، تولید نقاشی ها به صورت آزاد و فارغ از سفارشات دربار رونق گرفت. در میان هنرمندان این دوره رضا عباسی توانست نخستین بار پرنده کوچکی را از زمینه آثار نقاشی بیرون آورده و به مضمون اصلی نقاشی تبدیل کند.

 

مطالعه بیشتر ⇐ هرآنچه درباره نمادشناسی در طبیعت باید بدانیم!
 

 

گل و مرغ در نگارگری دوران صفویه
از نظر زمانی، بررسی مضمون و استفاده از گل و مرغ، در نگارگری شامل دو دوره است : دوره اسلامی تا نیمه صفویه و دوره پس از صفویه تا قاجار. در دوره اول گل و مرغ ، متاثر از فرهنگ چینی است که توسط مغولان به ایران راه پیدا کرد. که بعضی از نقاشی های ایرانی بسیار وفادارانه الگوهای چینی را دنبال می کردند. اما در دوره دوم ،تاثیرات نقاشی تزیینی اروپایی در آثار دیده میشود.

در دوران صفویه به دلیل ارتباط با غرب، تغییر ذائقه و سلیقه هنری مردم، تاثیرات هنر چینی به مراتب کم تر شد و فرنگی مآبی جای گزینی برای چینی مآبی شد.

در آغاز قرن یازدهم قمری، نخستین نشانه های نقاشی تک ورقی گل و مرغ، توسط نقاشانی که از دستور کار فرمایان خود رها شده بودند ( نقاشان آزاد)، ظاهر شد. تغییرات این دوران، شامل تبدیل شاخه ها به بوته های روئیده از زمین، اضافه شدن پرندگان و حشرات در زمینه تصویر بوده است. وارد کردن واکنش های عاطفی و شخصی از نمود های جهان و تصویر باور ها، از دیگر محصولات این دوران است.

ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻭﻟﻴﻪ  ﻧﻘﺎﺷﻲ ﻫﺎی دوران صفوی ﻣﺮﻍ ﺩﺭ ﻣﺮﻛﺰ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﺛﺮ ﻗﺮﺍﺭ میگیرد. ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ نگارگری صفوی ، ﺩﺭﺧﺘﭽﻪ  که قرار گاه مرغ است، ﺍﺛﺮ ﺭﺍ ﻛﺎﻣﻞ میکند .ﺍﺯ ﻗﺮﻥ ۹ ﻕ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﻧﻘﺎﺷﻲ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻭ ﻛﺎﻣﻞ ﺩﺭ ﻧﻘﺎﺷﻲ ﺍﻳﺮﺍﻧﻲ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ.

تناسب واندازه درخت و مرغ نسبت به یکدیگر، به تمایل نقاش متغیر بود. در نگارگری گل و مرغ دوره صفویه، ﭘﺮﻧﺪﺓ ﺗﺼﻮﻳﺮﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﺻﻞ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﻧﻘﺎﺷﻲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﺔ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻭ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﻱ ﻧﻘﺎﺵ ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺟﺪﺍ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻣﺮﻍ ﻭ ﻣﺤﻞ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭﺵ ﻧﻘﺎﺷﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. در دوران صفویه، درخت و مرغ، به مفهوم گل و مرغ تغییر ماهی میدهد.

در بیان مزایای این جای گزینی میتوان گفت:

ﺍﺛﺮ ﺑﺪﻭﻥ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺳﺎﺯﻱ ﻭ ﻣﻨﻈﺮﻩ ﭘﺮﺩﺍﺯﻱ و به طور مستقل، ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻓﺼﻞ ﺑﻬﺎﺭ ﻭ ﺁﻏﺎﺯ ﺭﺳﺘﻦ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺍﻣﻜﺎﻥ ﺧﻼﺻﻪ ﻛﺮﺩﻥ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﭼﺮﺧﺔ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺑﻮﺗﺔ ﮔﻞ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ.
نمایان کردن بخش کوچکی، به مفهوم کل طبیعت قرار میگرد.
نگارگری در دوران صفویه صاحب امضا و تاریخ شد و به اصالت و حقیقت آن افزوده شد. ﺍﺯ ﺩﻭﺭﺓ ﺻﻔﻮﻳﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﻮ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺗﻲ ﺩﺭ ﺭﻭﻧﺪ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﻨﺪﻱ ﻫﺎﻱ ﮔﻞ ﻭﻣﺮﻍ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﺩ. ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺜﺎﻝ، ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻭﻟﻴﺔ ﺩﻭﺭﺓ ﺻﻔﻮﻳﻪ ﺍﺯ ﻓﻀﺎﻱ ﺧﺎﻟﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮﻱ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺮﻭﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﮔﻞ ﻫﺎ ﻭ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎﻥ، ﺍﺯ ﻓﻀﺎﻱ ﺧﺎﻟﻲ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻧﻴﺰ ﻛﺎﺳﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ.

 

 

 

رضا عباسی نگارگر دوران صفویه
رضا عباسی نخستین و شهیرترین نقاش دربار شاه عباس صفوی، انتخاب مرغ را به عنوان نمادی از روح، باب میکند و مرغ را از پس زمینه آثار نقاشی به موضوع اصلی نقاشی تبدیل میکند. ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻥ ﺩﻭﺭﻩ  صفویﺭﺿﺎ ﻋﺒﺎﺳﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎﺭ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﺎﺳﺎﻧﻴﺎﻥ، ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻛﻮﭼﻜﻲ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻨﺔ ﺁﺛﺎﺭ ﻧﻘﺎﺷﻲ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺍﺻﻠﻲ ﻧﻘﺎﺷﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.

ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺭﺿﺎ ﻋﺒﺎﺳﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎﺭ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﺎﺳﺎﻧﻴﺎﻥ، ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻛﻮﭼﻜﻲ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻨﺔ ﺁﺛﺎﺭ ﻧﻘﺎﺷﻲ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺍﺻﻠﻲ ﻧﻘﺎﺷﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﺍﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ ﺍﻱ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﻭ ﺩﻳﺪﺍﺭﺵ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻮﻣﻲ ﺑﺎﻍ ﻫﺎﻱ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﺎﺯﺳﺎﺯﻱ ﻭ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﺩﻗﻴﻖ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.

مهارت رضا عباسی، بیشتر به نقاشی سیاه قلم ،تصویر طبیعت و حالات روحی و اخلاقی مردم عادی بمعطوف بود. او به تدریج سبکی را ابداع کرد که در عرض دو دهه آینده چهره نگارگری ایران را به کلی تغییر داد. کار و اثر او شامل طراحی بی‌عیب و نقش و در درجه اول رنگ‌آمیزی درخشان سبک عالی صفوی بود.


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز دهید:
رتبه از پنج: 0
بازدید:

+ نوشته شده: ۲۳ مهر ۱۴۰۲ساعت: ۰۱:۱۰:۴۹ توسط:سارا موضوع: نظرات (0)

The role of symbols and myths in Iranian handlooms

 

What do you know about the symbol or myth? How familiar are you with what each of the motifs that are tied on carpets or other handwovens represent? In this article, you will get to know many symbols that you have surely seen on carpets and handwovens.

It should be said that a symbol is actually a manifestation of a thought, belief and even human observations of the surrounding environment. Since the past, the symbol has been associated with man and his life, especially during the cave-dwelling and nomadic era. In fact, it should be said that symbols have helped the inability of mythological people's thinking to discover and understand and have an abstract connection with truth and reality.

A symbol is one of the tools of consciousness and reveals concepts to us that cannot be expressed in other ways. Perhaps it can be said that the symbol has more expressive power to understand and be aware of the environment around us. It should be noted that coding or symbolism is one of the oldest and most fundamental expressions of concepts, and the secret of symbol influence in various aspects of human life can be considered.

But about the symbol in traditional art , which is a manifestation of the hand-woven carpet, it is a very suitable platform for the formation of the symbol. The symbol in the carpet works according to the social beliefs and customs that inspire the weaver's art.

Iranian hand-woven carpet is one of the functional arts, or rather multi-dimensional, which has benefited from phenomena such as symbolism and mythology in its various functions. From the point of view of art researchers, the patterns woven in the text of the carpet are not just colorful patterns to fill an empty space, but each line and color in each twist and turn is a symbol of the meanings and concepts of the Eastern worldview, especially in Iran.

In fact, the real role of the symbol is that the human being, or rather, the artist, uses it to reach the true meaning of a phenomenon in a symbolic and internal way, and the best way is to create a symbol. In all the arts of ancient Iran, we find countless symbols and signs, each symbol of a phenomenon and related to creation, life, death, fertility, drought, rainfall, etc. are. These symbols have been fixed in the minds of Iranians over time.

But the symbols in Iranian carpets are divided into 3 formats:

 

- Vegetal motifs such as plants, trees and flowers

- Animal motifs

- Geometric patterns

 

The role of trees in handwovens
The world of plants is a whole world where life is always flowing and renewable. In the ideal world of Iranians, plants and trees are the absolute meaning of life because of the greenery and vitality they give to humans, and of course, they also have a sacred aspect. In the meantime, the tree is of special importance because it is the embodiment of growth and life, and continuous birth and reproduction.

One of the mysteries of the tree is the world itself. Cooper, American archeologist and paleontologist, considers the tree to be a combination of sky, earth, water, and life in opposition to stone. Of course, we must say that the symbol of the tree is one of the oldest motifs that has attracted the attention of mankind and has used it in his works of art. Proximity to mountains, forests, plains and valleys are reasons for this. The pattern of trees such as cypress, plantain, pine and oak has always been one of the most common motifs in Iranian handwoven carpets.

- Cedar role
Cedar has a very high position among Iranians. Due to its eternal greenness, this tree has a deep root in the beliefs of us Iranians, and its ritual concept is a sign of immortality and the resurrection. This tree was considered the tree of life during the Achaemenid and Sassanid eras. In the past, the cedar tree was considered the soul and religious life of Iranians, and its role has been discovered in different regions of the country, such as the eastern stairs of the Apadana Palace in Persepolis with extremely precise and delicate carvings.

- The role of the plant
After the arrival of Islam in Iran and due to the limitations that occurred during the creation of works of art, such as carvings on carpets, Iranian artists presented paintings with a creative and abstract change, a religious structure and format, and an Islamic flavor.

Mohd Ali Eslami Nadushan believes that the role of the bush is the diagram of a cedar tree. Dehkhoda also stated in this regard that the cypress coat is the emblem of Iran and Iranians and can be seen on carpets, fabrics, inlays and other ornaments of Iranian handicrafts.

- The symbol of the Iranian garden
The Iranian garden is a valuable heritage of Iranian culture and art in terms of its shape and geometry and the transcendental wisdom in its design. It has its roots in the ancient spiritual and mythological culture of Iran. The Iranian garden is a way to the innermost layers of thought and imagination, an interpretation of the meaning of life, the end of man, eternity and eternity, heaven and life, and the earthly manifestations of the realm of the kingdom according to Iranians.

The Iranian garden, which is enclosed in a wall, separates the wild, indifferent and even hostile nature from the orderly nature and from the nature filled with beauty and grace by human hands.

kilim pettern symbol
 
- Naqsh Bagh Irani (Chaharbagh)
The mystical relationship of Iranians with the water of trees and flowers shows well that the Iranian garden is a sacred environment because it is a relationship between an exemplary garden and an earthly garden. Therefore, the archetype of the Iranian garden is always the source of all the past arts of Iran, as well as carpet weaving in the Islamic centuries. The carpet and the garden have pleasant similarities. The design of the garden map goes back to the role of the Baharestan carpet in the Sasanian era. This Minoan garden is symbolic of the image of the promised paradise of Iranians in the carpet.

 

Animal motifs
The use of animal motifs as a ritual symbol, myth, and decoration in Iran has a very ancient history and reaches back to millennia BC. Patterns, each of which later evokes the collective memories of Iranians as visual elements of the national identity.

The use of animal motifs in carpets has been common since at least the Achaemenid period. Animal motifs such as lion (the national symbol of Iranians), fish (called Mahi Darhem or Herati) and bird motifs such as Simorgh, peacock, etc. These colorful and beautiful creatures are common, diverse and famous carpet motifs, they give the carpet a special appeal and remind the viewer of life, effort and liveliness.

The scientist and researcher of Farsh believes that "among the societies and clans, birds and animals are each a symbol and a symbol of beliefs and an embodiment of imaginations." In carpets, like other fine arts such as painting, tiling, and penmanship, birds are a sign of beauty, freedom, and pride.

 

By drawing and weaving the shape of a bird, the carpet consciously or unconsciously writes the thoughts of the heart and inner desires and beliefs on this handwoven. From the carvings of simorgh and eagle, ambition and sharp talons, alertness from Hudod, crowing partridge, and peacock, this well-combined bird inspires the appearance and beauty of the people around it.

The history of using animal characters and images in art and its types is longer than human motifs. Iranian arts and especially hand-woven nomadic carpets have always been a suitable place for the presence of domestic and wild animals. Animals such as lion, eagle, cow, horse, fish, etc., which have a symbolic aspect and refer to the collective identity and memories of Iranians, are more than other animals in handwoven carpets.

Lion pattern (the national symbol of Iranians) in a hand-woven carpet
 

One of the symbols that has been very prominent in the culture and art of Iran and is referred to as an Iranian symbol is the "Lion" figure. Since the lion is the national symbol of Iranians, compared to other animals, it has found a greater presence in the field of carpets. The proof of this claim is the lion's character in an abstract and lonely form, which is woven in Persian and Bakhtiari lion carpets. This shows the special interest of weaving artists towards this symbolic animal.

This animal was considered as an indicator of the fertility of the earth in the ethnic and mythological beliefs of Iran. The lion's head is a sign of care and vigilance, and his rear body is a manifestation of power. The meanings of the lion symbol include fire, majesty, piety, sunshine, victory, summer, bravery, spirit of life, kingdom, courage, power and divine power, heat of the sun, care, superhuman and subhuman strength.

The role of the lion, which has long been repeated as a symbol of dominance and leadership in many types of Iranian artists' creations and has reached today through the power of imagination and innovation of carpet weaving artists and weavers, has been placed on the carpet text (Tanavali, 19:1537). In the art of the Islamic period, from the end of the Seljuk period, the lion and the sun were formed as Shia symbols, and the sun was an interpretation of the Prophet of Islam (pbuh) and the lion was a symbol of Hazrat Ali (pbuh).

The Shirke pattern was the first pattern in the Achaemenid period, and it was obtained from the Pazyrik carpet and it was obtained in the form of a row. In this picture of lions, the lion is a symbol of earthly power and the sun is a symbol of heavenly power, which in combination expresses the power that comes from the sky for people.

The role of fish
 

One of the other Iranian symbols related to national identity that can be found in the patterns of national art is the role of "fish". This motif has been present in different cultures as a symbolic role since ancient times. The presence of fish in carpet weaving is known as the pattern of "fish in each other" or "Herati design". Fish has been present as a symbol in Iranian art and civilization such as Elamite and Achaemenid art and civilization. The fish motif is one of the most delicate and beautiful motifs. In the role of fish, two or four fish go around a pond.

In Iranian symbology, a fish represents life, and therefore, along with Haft Sin, Nowruz is the beginning of the new life of nature. "Fish was a symbol of purity, purity of soul (due to constant connection with water), fertility and fertility, and was considered as a guard for the palaces of kings." (Nistani, 2007: 81)

The components of the fish image are derived from the religion of love. The fish-shaped leaves were the same two fish that took the seal out of the water, and the round flower is the lotus flower on which the seal was placed. The basis and origin of it are two or four leaves of Iranian handwoven carpet motifs, curved elements, etc., which cover a large flower.

- Patterns of birds
 

One of the Iranian chickens that has always had a clear presence in the culture, art, literature and mythology of Iran is the legendary Simorgh, which is especially visible in carpets with animal and hunting grounds and Shahnameh themes. This symbolic Iranian chicken, which has prominent traits and characteristics in the collective memory of Iranians, also had a special place in the mind of the weaver artist.

 

Simorgh is a mysterious and mythological bird and is considered the first and most famous bird in Iranian mythology" (Shaygan, 1373:321.) From the symbolic point of view, Simorgh means "desire, fire, freedom, belief, authority, divinity, inspiration, empire It is tolerance, recklessness, chastity and piety, victory, tolerance and..." (Vaheddoost, 1999: 309.) In Ferdowsi's Shahnameh, Simorgh is a mythical and legendary wise bird, and it also has Yazidi and mystical dimensions.

- The role of the peacock
 

Another Iranian bird, which is considered a manifestation of Iranian culture and art, is the peacock. A bird that is also known as the bird of paradise. "The role of the peacock often has religious connotations, and it was not only used as a religious symbol in the works of art of the Islamic period, but it was also considered as a sacred bird in ancient times and in Zoroastrianism" (Golf, 131:131, 1986).

In Zoroastrian religion, this role is a symbol of Anahita chicken (Venus, god of water) and has the concept of immortality, and in some cultures, it expresses the concept of pride. The role of this magnificent and beautiful bird is abundantly depicted in Sassanid fabrics and sometimes it is created as a combination of peacock, dragon and simorgh on the fabric.

Today's carpet weaving depicts the pattern of the peacock on the width of the carpet; Because he knows that it is a souvenir of Iranian symbols and the wishes of his ancestors. In many works of the Sassanid period, such as the reliefs of the Bostan arch, fabrics or plaster plaques of Tisophon, the motif of the peacock can be seen in the decorations or on both sides of the tree of life.

 

Human motifs
 

Among the pictorial elements and themes of the Iranian identity, we come to the famous Iranian kings, who, due to having different characteristics from other people, their behavior has been passed down to the next generations, and the weaving artist has tried to create a moment and a memory simply along with his beauty. Draw a picture of their life on a carpet.

A carpet with the theme of Shapur II sitting on his throne and looking at armed soldiers is kept in the collection of the Iranian Carpet Museum. In the role of this rug, three soldiers armed with spears are in charge of protecting Shapur II and two servants, one of whom is holding a canopy over the king's head and the other is seen blowing him.

Patterns of ancient and historical buildings
It can be boldly said that apart from the Iranian hand-woven carpet and the art of carpet weaving, the second art that can introduce the Iranian identity and the themes and concepts of the national identity is the Iranian architectural art, which has always been used throughout the history of Iran, both in ancient times and after Islam. attention has been Perhaps it is better to say that the Iranian architectural element is the most significant component of the national identity.

In Iranian buildings, historical works and buildings such as the Persepolis, Kasri Arch, Soltanieh Dome (the largest dome in the Islamic world) and Naqsh Jahan Square in Isfahan, etc., are the buildings that introduce Iranian identity and Iranian architecture to the world.


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز دهید:
رتبه از پنج: 0
بازدید:

+ نوشته شده: ۲۰ مهر ۱۴۰۲ساعت: ۰۲:۲۲:۴۱ توسط:سارا موضوع: نظرات (0)

Handicrafts of Turkmenistan

Cultural covering - to that group of industries in which human skill, taste and vision play a fundamental role, and in general, all or most of the steps of making its products are done by hand and within the framework of the culture and vision of each region and with ethnic perspectives. It is made and paid, it is called handicraft. In fact, handicrafts are a reflection of the history of civilization of each nation and can effectively spread the culture and customs of different regions. In Turkmen Sahara, handicrafts are particularly prosperous. Among these activities, we can mention carpet weaving, needlework, making felt, juval, mushrooms, handbags, etc., although it is very important from the economic point of view and the role of women in economic activities. In the following, a number of handicrafts of Turkmenistan have been introduced, which are as follows:

> Turkmen carpet weaving:
Carpet weaving is the main handicraft of Turkmenistan, which is common only among Turkmen women. Since ancient times, Turkmen women and girls have been engaged in carpet weaving and have passed this art from one generation to another, and carpet weaving has been one of the most important ways of livelihood among Turkmen. The best types of Turkmen carpets in Iran are also woven by the women of Il Teke (the name of the tribe and tribe), which is the main center of this tribe, fourteen miles northwest of Gonbadkavus. In the weaving of exquisite carpets, the Atabai and Jafar Bai families are also famous. In general, Turkmen carpets and rugs have a Turkish knot, which is mainly woven on horizontal machines, but due to the unsanitary nature of horizontal looms, it is currently being tried to use vertical looms.

 

The most important handicraft of Turkmenistan is carpet weaving
 

Although lacquer and burgundy colors are more visible in the dyeing of carpets and handicrafts of Turkmenistan, other colors such as white, black, dark red, camel and other colors are also used to decorate the weaves. . In the past, natural plants were used to dye the weaves, and like in other regions of Iran, the skin of pomegranate, runas, indigo, turmeric, all kinds of desert plants, and the wood of Boya or Boye, and especially the red seed, which is the name of an insect, were used. But now sometimes chemically unstable colors have filled their place. The origin of the pattern of Turkmen carpets is the manifestations of nature and their living environment, the design of Turkmen carpets is mostly broken and geometric, and one of its features can be mentioned the assimilation of motifs. There are more than 100 types of Turkmen carpet motifs, the most important of which are Mari Gul, Der Naq Gul, Qafse Gul, Teke Gul, Ansi, Qazl Iyaq, Twin Gul, Ghosh Gul, Avghan Gul, Taj Haruz, Panjara Aragul, and Agh Naqsh. is.

 

> Turkmen jewelry:
Among other handicrafts of Turkmenistan, we can mention traditional ornaments, which are very distinctive and unique compared to other races, which are used to adorn women's clothes and hair. By using metals such as gold (in ancient times), silver, brass, and precious stones, these ornaments are made in the most beautiful way. In the past, it was very common to make traditional jewelry with silver, but due to its high price, today metals such as brass and brass are used. Since childhood, Turkmen women are familiar with all kinds of gold, silver and decorative stones and adorn themselves with them. Many of them decorate their clothes and accessories with handmade ornaments to make it spectacular.

 

Other handicrafts of Turkmenistan are traditional ornaments
 

In the eyes of the Turkmens, the use of jewelry is not only for self-decoration and decoration, but it is also very important from an economic and cultural point of view. Culturally, the ornaments of the Turkmens make noise due to the different pendants when moving, which shows that it is a part of their culture. Charms and scrolls that carry prayers and Quran frames that are hung around the neck clarify the religious aspects of the use of ornaments among Turkmens. Turkmen women have special ornaments to decorate their hair, and they also hang ornaments on their hats and heads. Turkmen men also use their own special ornaments such as silver and gold rings, silver belts, daggers and horse whips. It is worth mentioning that by using these handicrafts of Turkmenistan, children's toys and their clothes are also decorated with ornaments.

 

> Turkmen clothing:
It is probably not possible to relate the Turkmen clothing to a specific period with all the details compared to the clothing of Iran's historical periods. The combined elements of different historical periods have caused the clothing of different Iranian ethnicities to be seen. Keep in mind that what existed in a historical period or what entered Iran in some periods, has always been changed with a certain thinking or found a hybrid form following the change of a political period. Therefore, in order to discover the connection between them, it is necessary to conduct continuous historical, social, political and... the time of the arrival of Islam) and its changes in Iran can be seen. In its appearance, the Turkmen buruk is similar to the Timurid era sweatbands or the hats of the Timurid court ladies and its decorations are similar to the Turkmen women's Al-Danqi along with its special metal ornaments.

 

Among the different periods of Iran, the components of Turkmen clothing are considered to be handicrafts of Turkmenistan
 

> Financial felt:
The simplest type of carpet is called felt, which is easy to produce and does not require a special machine for its production, and it is mostly prepared by the skilled hands of felters, and due to the beauty of its patterns, it is now one of the most popular handicrafts in Turkmen society. Is. Although hand-woven carpets and machine-made carpets have caused felt to be less used among the people, but now in the whole of Turkmenistan, this art, as a beautiful heritage of the handicrafts of the past of the Turkmen people, enjoys respect and an important position in addition to This felt has become an ornament of handicrafts exhibitions, museums, galleries and general stores, in every Turkmen home, felt is widely used as a decoration. The application of this product is for such factors as covering the floor of the room, the hall, covering the gazebo, covering the horse, saddle top, etc.

 

Felt is one of the handicraft products of Turkmenistan with a history of 1000 years
 

> needlework:
Another handicraft of Turkmenistan is needlework, which is done entirely by women and girls. They embroider on children's sweatpants and pants cuffs, around the collar and on the sleeves of women's shirts with colorful threads, with precision and elegance, and create beautiful patterns. Among other handicraft products of Golestan province, we can mention pottery and ceramic making, arts related to wood such as inlaying, inlaying and instrument making, carpet design and knitted products.

 

Needlework is one of the handicrafts of Turkmenistan
 

> Turkmen handwoven fabrics:
Fabric weaving is one of the other indigenous arts and handicrafts of Turkmenistan. These fabrics are called Keteni. The art of weaving these durable fabrics has been among the Turkmen for centuries and has been passed down from one generation to the next. The reason for the popularity of woven fabrics is their high quality and resistance, and they have found many fans in the region. These fabrics are used for sewing wedding dresses and less used for other purposes because their prices are relatively high.

 

Fabric weaving is one of the other indigenous arts and handicrafts of Turkmenistan
 

> Silk weaving:
Silk weaving became popular in Golestan province during the Safavid era. From the distant past, the people of this region produced silk thread by producing silkworm cocoons and used it to weave all kinds of carpets, towels, rugs, etc. A clear example of this Turkmen handicraft is now used in Turkmen silk scarves. Silk fabrics are woven in Golestan province with a hand weaving machine. These fabrics have various colors and are produced in fringed, plain, square and vertical striped designs. Tourists can buy various silk products such as local clothes, scarves, handkerchiefs, towels and tablecloths during their trip.

 

Silk weaving, which became popular during the Safavid period, is one of the handicrafts of Turkmenistan
 

> Carpet weaving:
Glim or Plas and in the Turkmen dialect Ovi Dimeh, which is a carpet similar to a carpet, is one of the other handicrafts of Turkmenistan, which is woven at home and limited in the villages of Golestan province. There is a relative similarity between carpet and rug in the texture of tools and raw materials used in the production process. Materials used in the carpet weaving industry are wool, silk, cotton or synthetic fibers, and the raw materials used in carpets and rugs are also like this. In the carpet weaving industry, there are necessary tools such as dar, scissors, needle and rod, which in Turkmen villages mostly have horizontal dars lying on the ground; Dars that occupy almost the entire surface of Turkman's room and turned that room into a carpet weaving workshop.

 

  kilim bag - iran handicrafts


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز دهید:
رتبه از پنج: 0
بازدید:

+ نوشته شده: ۱۲ مهر ۱۴۰۲ساعت: ۱۲:۳۷:۳۶ توسط:سارا موضوع: نظرات (0)

صنایع دستی روسیه

از مهم ترین مهدهای تاریخ و هنر در جهان، کشور روسیه میباشد. پارچه های کتان، صنایع دستی، شال های پشمی و بلوری جات، از بهترین سوغات روسیه می باشند. در این کشور میتوان به کتاب ها، دست نوشته های تاریخی و اشیاء گران بهای قدیمی دست یافت. اگر به لوازم کهن و قدمتی علاقه دارید، باید در ازای پرداخت مالیاتی به دولت روسیه، مجوز خرید این محصولات را بگیرید.

 

>> اسباب بازی های دیموکو:
جنس اسباب بازی های دیموکو از گِل میباشد و مخصوص کشور روسیه است. شکل ظاهری این نوع اسباب بازی ها مشابه انواع حیوانات است. زنان روسی، اسباب بازی های دیموکوو را به صورت سنتی می سازند. این اسباب بازی ها نماد و سوغاتی روستای دیموکوو می باشند و انواع مختلف این نوع عروسک ها در این روستا وجود دارد.

 

عروسک روسی
از این نوع اسباب بازی ها در قرون قبل برای مراسمات و تشریفات مذهبی و مراسم های مختلف در زمینه کشاورزی، استفاده میشد بعنوان یک شی مقدس در مراسم های مختلف محسوب میشد ولی با گذر زمان، میزان اعتقاد به تقدس یا قدرت جادویی اسباب بازی های دیموکوو کاهش یافت و امروزه صرفا عروسکی برای بازی کودکان می باشد. از معروف ترین سوغاتی های کشور روسیه می توان به اسباب بازی دیموکوو اشاره کرد.

 

>> پیسانکا از صنایع دستی روسیه:
پیسانکا که قدمت زیادی دارد؛ از دیگر صنایع دستی روسیه به شمار می رود. درواقع با استفاده از تخم مرغ، چنین صنایع دستی را می سازند که مخصوص مردم اسلاو است. پیسانکا را با استفاده از طرح های سنتی و قدیمی طراحی میکنند. همچنین در طراحی پیسانکا از روش طراحی مقاوم دربرابر موم استفاده می شود.

 

طراحی هایی که بر روی پیسانکا مورد استفاده قرار میگیرد، نقاشی نیست بلکه بر روی آنها با استفاده از موم زنبور عسل می نویسند. پیسانکا برگرفته از یک کلمه روسی به معنای نوشتن می باشد؛ به این دلیل که از موم زنبور عسل برای نوشتن و ایجاد یک طرح واره روی تخم مرغ استفاده می کنند. به عبارت دیگر به انواع تخم مرغ هایی که با ایجاد یک طرح نوشتاری روی آن می توان بعنوان دکوراسیون از آن ها استفاده کرد؛ پیسانکا میگویند.

 

پیسانکا از دیگر صنایع دستی روسیه که قدمت آن به چندین قرن پیش بر می‌گردد
 

در جشن شب عید پاک بسیاری از کشورهای اروپایی از پیسانکا استفاده می شود. پیسانکا به عنوان یکی از صنایع دستی روسیه، نماد و عامل مقدس نیز محسوب می شود. عقیده ی برخی از افراد روسی این است که پیسانکا یک قدرت روحانی دارد و مانع از نفوذ ارواح شیطانی به درون خانه میشود.

 

>> والنکی( چکمه نمدی) از صنایع دستی کشور روسیه:
چکمه های نمدی از قدمت زیادی برخوردارند، به طوریکه ۱۵۰۰ سال پیش برای راه رفتن در برفها، این چکمه ها را می ساختند و امروزه میزان تولید و مصرف آن گسترش یافته است و نیز پرطرفدارترین سوغات روسیه می باشد. برای ساخت آن ها در نوع سنتی از پشم خالص استفاده می شود، در حالیکه کارخانه ها مواد دیگری به آن اضافه می کنند و این نوع چکمه را تولید می کنند.

خرید صنایع دستی

با اینکه چکمه نمدی قابلیت گرم کردن پا را دارد ولی احتمال خیس شدن آن نیز وجود دارد. بنابراین باید کفش های لاستیکی در هنگام استفاده از این والکنی ها به پا کنید. جالب است بدانید که یک والکنی به اندازه یک میلی متر توسط هنرمندی به نام لوشا ساخته شده است که صرفا با ذره بین، قابل مشاهده است.

>> کهربا یکی از سوغات های کشور روسیه:
کهربا به نوعی سنگ طلایی و نارنجی گفته میشود و درواقع شیره درختانی بوده که بمدت پنجاه سال در زیر آب ها قرار میگرفت تا به سنگ تبدیل شود. با دقت کردن به این سنگ ها می توانید نظاره گر گونه های مختلفی از حشرات درون آن ها باشید.

 

این سنگ، طبق عقیده مردم روسیه میتواند موجب افزایش انرژی انسان و کاهش فرکانس های منفی از فرد شود. یکی از ناب ترین سوغات روسیه که در هیچ کجای جهان، قابل دسترس نیست؛ کهربا میباشد که از آن در زیورآلاتی همچون انگشتر، گوشواره، گردنبند و … استفاده میکنند.

 

اتاقی برای شاه پروس در زمانهای گذشته های ساخته بودند که جنس در و دیوارش از کهربا و طلا بود اما هیچ اثری از آن در جنگ جهانی دوم باقی نماند. اتاق کهربا تا پیش از این، جایگاه هشتم را در لیست عجایب بزرگ جهان به خود اختصاص داده بود.

 

کهربا یک سنگ طلایی و نارنجی باارزش است که از صنایع دستی روسیه میباشد
 

>> سینی ژوستوو از صنایع دستی روسیه:
نقاشی ژوستوف از محصولات قلع( سینی) محسوب میشود که در سال ۱۸۲۵ در منطقه مسکو از روستای ژوستوو، آغاز شد. در ابتدا کوربوف و فیلیپ وشنیاکوف، چندین کارگاه اموزشی را راه اندازی کردند که سنت نقاشی تاگیل در قرن ۱۷ میلادی را در محصولات پاپی ماشا به نمایش میگذاشت. جنس سینی ها از آهن بود اما رنگ روی این مواد، ضعیف بود. سپس محصولات فرعی فولادی در اواسط قرن نوزدهم استفاده شد.

 

کارگاه های آموزشی با ظهور قدرت شوروی، به همکاری های کارگری پیوستند. سینی های ژوستوو از دهه ۶۰ میلادی تا کنون، محبوبیت زیادی در اتحاد جماهیر شوروی و خارج از کشور بدست آورده اند. در نمایشگاه های متعددی، اقلام زیبا از صنایع دستی عامیانه وجود دارد. از سینی بعنوان مشخصه هنر قومی روسیه و کشور یاد میشود.

 

سینی ژوستوو بعنوان مشخصه هنر قومی روسیه و کشور تبدیل شده است
 

>> شال و روسری پائولو پوساد:
یکی از سوغاتی های روسیه، شال  پائولو پوساد میباشد که نوعی هدیه جداب به خصوص برای بانوان است. این شال در جشنواره مدرن یورو ویژن ۲۰۱۲ بعنوان بخشی از لباس ها برنده شد. زنان روسیه، شال و یا روسری  پائولو پوساد را بهمراه کت های خز در زمستان می پوشند. این شال ها با استفاده از پشم و یا ابریشم بافته می شوند.

 

>> سماور سنتی روسی:
در فرهنگ و سنت ایرانی، سماور از تاریخچه ی دیرینه ای برخوردارست. در واقع سماور از دوران امپراطوری روم، وارد روسیه شد و سپس سماورسازی به دستور پیتر یکم در شهر تولا شروع شد. پس از آن فردی به نام کاپیرزین در قرن نوزدهم، اقدام به تاسیس کارگاهی در این زمینه کرد. این سماورها، طرح ها، رنگها و اندازه های متنوعی دارند.

 

سماور یکی از صنایع دستی روسیه میباشد که از امپراطوری روم به روسیه وارد شد
 

>> گژل:
به نوعی از ظروف سفالی روسیه، گژل میگویند که کاربرد آن برای استفاده های تزیینی و یا آشپزخانه است. گژل در ابتدا در روستایی با همین نام، تولید شد. امروزه این ظرف های آبی و سفید در سراسر جهان وجود دارند. شما نیز می توانید برای خوردن چای از این گژل ها استفاده کنید. قیمت گژل ها بسته به اندازه، نوع کار و تعداد ظرف های مدنظرتان متفاوت است. گژل از دیگر سوغات روسیه محسوب می شود.

 

>> روسری کوکوشنیک:
از دیگر سوغات زیبا و رنگارنگ روسیه میتوان به روسری های فانتزی کوکوشنیک اشاره کرد که در مدتی طولانی به عنوان بخشی از لباس ملی روسیه محسوب میشد، زمانی که زنان موهایشان را می بافتند و از این روسریها استفاده می کردند.


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز دهید:
رتبه از پنج: 0
بازدید:

+ نوشته شده: ۱۰ مهر ۱۴۰۲ساعت: ۰۴:۵۳:۲۴ توسط:سارا موضوع: نظرات (0)

صنایع دستی مازندران

صنایع دستی مازندران، مقصد سرسبز گردشگری در شمال کشور، بسیار متنوع و زیبا هستند و یکی از بهترین سوغاتی‌های این استان به شمار می‌آیند. 

 
 
استان مازندران در شمال کشور با سواحلی بی‌نظیر و طبیعتی سرسبز از محبوب‌ترین مقاصد سفر به شمار می‌آید و دیدنیهای مازندران آن‌قدر بکر و سحرانگیز هستند که هربار شما را به‌سمت خود می‌کشانند. مازندران از دیرباز یکی از مناطق مسکونی ایران بوده و در تاریخ با نام‌هایی چون تپورستان و طبرستان نیز شناخته می‌شده است. این استان به‌عنوان یک سرزمین دیرین، دارای صنایع دستی مختلفی است که تعداد قابل‌توجهی از آن‌ها تا به امروز باقی مانده‌اند و به‌عنوان محصولات کاربردی و تزئینی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

هنر، فرهنگ و صنعت عناصری هستند که ذات صنایع دستی استان مازندران را به ما نشان می‌دهند. این استان در گذشته جزو پنج استان برتر کشور در زمینه در صنایع دستی بود و تا به امروز ۲۰ رشته‌ صنایع دستی استان نشان ملی گرفته‌اند. مکاری از پژوهشگران صنایع دستی مازندران می‌گوید:

صنایع دستی استان مازندران، روایتگر صنعت و هنر نیاکان و بیانگر هنر و ذوق ساکنان کرانه دریای مازندران است و تجلی‌گاه بخش قابل ملاحظه‌ای از هنر و خلاقیت اقوامی است که با این صنایع سر و کار دارند. صنایع دستی این استان با توجه به شاخصه‌‌های آن می‌تواند به‌عنوان یک پیام‌رسان مهم از فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلامی در سطح جهانی باشد. کاوش‌های باستان‌شناسی در غار کمربند و هوتو در بهشهر و اشیای به دست آمده از آن که متعلق به ۶ هزار سال پیش از میلاد مسیح است، حکایت از آگاهی مردم آن عصر به فن ریسندگی و تبدیل پشم به نخ دارد. همچنین وجود مصنوعات سنگی، سنگ تراشیده‌های مسی، سفالی و مفرغی زرین، نشانه تولید لوازم‌خانگی به دست مردم این استان در گذشته است.
در ادامه با ما همراه باشید تا شما را با صنایع دستی استان مازندران آشنا کنیم.

 

منبع عکس: caspian24.ir

با صنایع دستی استان مازندران آشنا شوید:
حصیربافی
صنایع چوبی
سفالگری
نمدمالی
پارچه بافی
موج بافی
جوراب بافی
جارو بافی
چنته
صنایع دستباف استان مازندران
دیگر صنایع دستی استان مازندران
صنایع دستی مازندران را از کجا بخریم؟
 

حصیربافی

منبع عکس: erisa.ir

کلاه، سبد، زنبیل، زیرانداز و دیگر وسایلی که با حصیر بافته شده‌اند، اولین چیزهایی هستند که در بدو ورود به استان مازندارن توجه گردشگران را به خود جلب می‌کنند و معمولا به‌عنوان سوغات شمال خریداری می‌شوند. هنرمندان مازندرانی این وسایل حصیری را با استفاده از گیاهان خودروی باتلاق‌ها و آب‌بندان‌ها مانند «گاله» و «واش» و به کارگیری چوب، نی و علف‌هایی به نام «وران» و «سازیر» می‌سازند. آن‌ها بعد از اتمام فصل بهار این گیاهان را از آب‌بندان می‌برند و خشک می‌کنند.





منابع عکس‌ها: خبرگزاری ایرنا، خبرگزاری میزان (عکاس: مهدی محبی پور)، ایران کالا، خبرگزاری ایسنا

حصیربافی یکی از پرطرفدارترین صنایع دستی استان مازندران است که بیشتر در غرب استان، به‌خصوص در شهر رامسر رواج دارد. حصیربافی از آن دسته هنرهای دستی است که آثار آن را می‌توان در تمام شهرهای ایران دید. محصولات حصیربافی در گذشته به‌عنوان لوازم ضروری خانه‌ها مورد استفاده بودند؛ در حالی که امروز بیشتر جنبه دکوری و تزئینی دارند. در استان مازندران کماکان از نوعی حصیر به نام «کوب» به‌عنوان زیرانداز استفاده می‌شود.

صنایع چوبی

منبع عکس: خبرگزاری ایرنا

شرایط جوی و محیطی و وجود جنگل‌های انبوه در استان مازندران سبب شده است تا از گذشته تا به امروز، اشیای بسیاری از جنس چوب توسط مردم این منطقه ساخته شوند. جعبه جواهرات، صفحه و مهره‌های بازی شطرنج، بازی تخته، قلیان، پیمانه و ظرف شیر، قاشق شربت‌خوری، قندان، مجسمه‌های حیوانات و صندوقچه چوبی تنها گوشه‌ای از صنایع چوبی استان مازندارن هستند که سوغاتی‌های مناسبی نیز به شمار می‌آیند. در ادامه با انواع صنایع چوبی استان مازندران آشنا شوید.

کنده‌کاری روی چوب، منبت، مشبک و برجسته کاری (در ضریح، صندوق مزار، ارسی)

منبع عکس: خبرگزاری فارس. عکاس: غلامرضا شمس

وجود جنگل‌های انبوه در استان مازندران سبب شده است تا از گذشته تا به امروز، اشیای بسیاری از جنس چوب توسط مردم این منطقه ساخته شوند
ذوق و قریحه مازندرانی‌ها در طول زمان منجر به خلق آثار زیبای کنده‌کاری روی چوب، منبت و برجسته کاری شد؛ آثاری که معمولا از چوب درخت‌هایی با سطح صاف و مناسب چون گردو، فوفل، راش انار سرخ، انار زرد و افرا ساخته می‌شدند؛ البته برای کارهای ظریف‌تر از چوب گلابی استفاده می‌کردند.

آثار منبت به شیوه قاب و گره از قرن پنجم تا هفتم هجری قمری، طرح‌های خلاقانه قرن هشتم و نمونه‌های فراوانی از رسم و عناصر هندسی و اشکال نباتی و گل و بته روی منبرهای چوبی، صندوق مزارها، در و پنجره و رحل قرآن نشان از تاریخچه طولانی منبت کاری در استان مازندارن دارند. منبت کاری از اوایل قرن نهم هجری رونق ویژه‌ای یافت و صنعتگران این رشته موفق شدند با به‌کارگیری انواع خطوط، آثار ارزشمندی از جمله درها و پنجره‌های چوبی را خلق کنند؛ آثاری که هم‌اکنون زینت بخش مرقد امامزادگان و بزرگان دینی است. 

 

منبع عکس: khonhman.com

اورسی یکی از صنایع چوبی جالب توجه ایرانی است. این پنجره  زیبا و خوش نقش و نگار چوبی که نشانه نور و روشنایی است، با استفاده از هنر گره‌سازی و نقوش هندسی سه گوشه و چهار گوشه، ستاره‌های چهار پر و هشت پر و در نهایت شیشه‌های رنگین ساخته و از آن برای تزئین پیشانی و رواق بناها استفاده می‌شود. گره‌سازی به کلاف کردن نوارهای باریک چوب به روش فاق و زبانه یا بریدن غیر مجاز می باشد‌های چوبی با نقش‌های هندسی گفته می‌شود. شهرستان‌های بابل، ساری، آمل، قائمشهر و چالوس از مراکز مهم ساخت درب و پنجره‌های گره چینی هستند.

مشبک از ترکیب برجسته کاری با منبت به وجود می‌آید. منبت کاران در گذشته با ساخت قالب‌های مشترک در و پنجره به هنر مشبک کاری مشغول بودند. آن‌ها فضای خالی بین گره‌ها (قامه) را با شیشه رنگی پر می‌کردند تا آثار زیبایی از چوب خلق شود.

لاک تراشی

عکاس: نامشخص

لاک تراشی به هنری گفته می‌شود که در آن، لوازم چوبی با استفاده از تراش دادن ریشه و تنه درختان جنگل، ابزار اولیه کنده‌کاری و برش تولید می‌شوند. افرا، راش، ملج، توسکا، ممرز، شمشاد، نم‌دار و انجیلی از جمله درختانی هستند که چوب آن‌ها برای لاک تراشی مورد استفاده قرار می‌گیرد. لاک تراشی از گذشته در مناطق روستایی و جنگلی رایج بوده است و مردم این مناطق برای ساخت ملزومات زندگی خود از این هنر استفاده می‌کردند. آن‌ها در ساخت لوازم چوبی از تبحر خاصی برخوردار بودند و با استفاده از ریشه و تنه درختان بدون استفاده از ابزار کار امروزی، ظروف چوبی مختلفی مانند جوله، کلز، لاک دانه پاش، قند چوله، تنباکو چوله، قاشق، ملاقه و کترا می‌ساختند.

هنر لاک تراشی مازندران در سال ۲۰۱۲ میلادی موفق به دریافت مهر اصالت یونسکو شد. تبر، تیشه، اره، سوهان، چوبساب، مغار ، اسکنه، رنده، رخ درشت یا دارکن، دله‌گیر و چکش چوبی از جمله لوازم هنر لاک تراشی هستند.





منابع عکس‌ها: نامشخص، عکس دوم تا چهارم: خبرگزاری ایرنا

هنر لاک تراشی یکی از صنایع دستی ابتکاری است و شما می‌توانید انواع محصولات آن را به‌عنوان سوغاتی خریداری کنید. ظروفی که با ریشه درختان ساخته می‌شوند، سبک‌تر و در برابر سرما و گرما مقاوم‌تر هستند. این ظروف به‌سادگی ترک برنمی‌دارند و در اثر ضربه نمی‌شکنند؛ به‌طوری که لاک تراشان معتقد هستند که اگر از ظروف لاک تراشی ساخته شده از ریشه درختان به‌خوبی نگهداری شود، عمر مفید آن‌ها بیش از ۱۰۰ سال خواهد بود. در همان زمان لوازم تهیه شده از ساقه درختان از استحکام خوبی برخوردار نبودند و به همین دلیل، لاک تراشان لوازم مورد نیاز خانه را از ریشه زیرین درختان می‌ساختند؛ ریشه‌هایی که از ساقه با شیب ملایمی در خاک نفوذ می‌کنند و طبق دیدگاه آن‌ها کمتر در معرض برف و باران قرار داشتند. در ادامه با انواع ظروف چوبی که در استان مازندارن کاربرد دارند، آشنا شوید.

لاک (خردخار): لاک، ظرف بزرگی است که دور آن رو به داخل جمع می‌شود و در زبان محلی مازندرانی با نام «خردخار» شناخته می‌شود. از این ظرف در گذشته بیشتر برای خوردن غذا و به‌خصوص «گرماس پلا» استفاده می‌شد.
قاشق، ملاقه و کفگیر: این وسایل چوبی در زبان محلی با نا‌م‌های «گچه» «پل گیر» و «کترا» شناخته و از ساقه و شاخه درخت شمشاد ساخته می‌شوند. گچه در اندازه کوچک‌تر برای خوردن غذا یا آش استفاده می‌شود و از مهم‌ترین مزیت‌های آن این است که در هنگام خوردن آش یا غذای گرم موجب سوختگی دهان نمی‌شود. کترا شبیه به کچه، اما بزرگ‌تر است و برای هم زدن آش به کار می‌رود.
دانه پاش: دانه پاش نوعی سینی است که برای پاک کردن برنج و حبوبات به کار می‌رود.
جوله: جوله یا جاله وسیله‌ای شبیه به پارچ آب است که برای دوشیدن شیر و نگهداری انواع مواد لبنی به کار می‌رود. این پارچ آب با گردن باریک و دهانه‌ای گشاد و در اندازه‌های گوناگون ساخته می‌شود و از جمله نقوش متداول روی بدنه آن می‌توان به نقش مارپیچ، نقش زنجیره‌ای و نقش حلوایی اشاره کرد. «مندر» بزرگترین نوع جوله است که ۱۸ کیلوگرم گنجایش دارد. «جوله کون» نوع دیگری از جوله است که از ریشه درخت افرا تراشیده می‌شود.
کلز: کلز نوعی ملاقه چوبی است و از آن برای هم زدن و سرد کردن شیر استفاده می‌شود. این وسیله در مناطق مختلف استان با نام‌های مختلفی شناخته می‌شود؛ به‌طور مثال در منطقه رامسر با نام «گیال»، در بخش مرکزی با نام «کلز» یا «کیلز» و در گرگان با نام «کمچه لز». یک نوع دیگر پیمانه شیر دیگر در مناطق جنکلی به نام «منقار» ساخته می‌شود که حدود ۲۰۰ کیلوگرم ظرفیت دارد. 
کیله لاک: این وسیله چوبی به‌عنوان پیمانه کاربرد دارد. هر پیمانه حدود ۶ کیلوگرم «شالی» یا «جو» و حدود۵٫۷ کیلوگرم «گندم» ظرفیت دارد.
عصا: عصا در زبان محلی به نام «ازدار» شناخته می‌شود. عصا را در مناطق شمالی با چوب درخت آزاد درست می‌کنند.
قند چوله: وسیله‌ای چوبی برای خرد کردن قند است.
تنباکو چوله: وسیله‌ای چوبی که به‌عنوان ظرف تنباکو مورد استفاده قرار می‌گیرد.
سیرکوب: این وسیله چوبی در اندازه‌های متفاوت ساخته می‌شود و در گذشته به‌جای هاون برای کوبیدن و خرد کردن استفاده می‌شده است.












منابع عکس‌ها: اول و دوم (خبرگزاری ایرنا)، سوم تا دوازدهم: خبرگزاری صدا و سیما

سفالگری
هنر سفالگری با قدمتی از چند هزار سال قبل از پراکندگی جغرافیایی بالایی برخوردار است و ظروف سفالین کشف شده در غارهای ایران با عمری بیش از هفت هزار سال گواه قدمت این هنر دستی هستند. سفالگری در هر گوشه از ایران دیده می‌شود و مردم مازندران نیز از قدیم مشغول ساخت ظروف سفالی برای خانه‌های خود بودند؛ زیرا خاک رس به‌وفور در این منطقه یافت می‌شود. هنرمندان مازندرانی امروز نیز در کارگاه‌های متعدد با استفاده از هنر خود و گل پخته ظرف‌های زیبایی می‌سازند که در فروشگاه‌های صنایع دستی به فروش می‌رسند.

 

عکاس: نامشخص

ابزار سفالگری شامل چرخ، کاردک برای بریدن و سوراخ کردن کار، غربال، سطل، تشت، کوره، ول کارد، نخ، قالب گل زدن می‌شوند. یکی از مراکز ساخت سفال و سفال‌گری، کلاگر در محله جویبار (۱۹ کیلومتری قائم شهر) است و آقای غلامعلی چینی ساز از استادان به نام این منطقه به شمار می‌آید. از دیگر شهرهایی که سفالگری و ساخت ظروف سفالی در آن‌ها رونق دارد، می‌توان به بهنمیر، جویبار، چالوس، تنکابن، برخی از روستاهای بابل، آمل و قائمشهر اشاره کرد.

نمدمالی

عکاس: ناشمخص

نمد مالی در بیشتر مناطق مازندران رونق دارد؛ اما بیشتر در منطقه کجور و روستاهای اطراف رامسر دیده می‌شود
نمدمالی یکی از صنایع دستی قدیمی استان مازندران است. نمد مالی در ایران چند هزار سال قدمت دارد؛ اما تاریخ و مکان پیدایش دقیق آن مشخص نیست. در این هنر دستی، طی فرآیند نمدمالی با استفاده از الیاف پشمی به‌همراه آب محصولاتی چون کلاه، کوله، کلمد، دوش‌نمد و فرش‌های نمدی تولید می‌شوند. جالب است بدانید که نمد را نمی‌بافند و آن را با فشار دست یا پا روی ترکیب الیاف و آب تولید می‌کنند. نمد مالی در بیشتر مناطق مازندران رونق دارد؛ اما بیشتر در منطقه کجور و روستاهای اطراف رامسر دیده می‌شود.

ماده اصلی نمد، پشم گوسفند در رنگ‌های طبیعی مانند سفید و سیاه و قهوه‌ای است و برای نقش‌اندازی آن از پشم‌های رنگ شده شیمیایی استفاده می‌کنند. تهیه نمد بر اساس دو خاصیت پشم است؛ خاصیت جعدیابی و پوسته‌ای شدن. در واقع زمانی که پشم در حرارت مرطوب مجعد می‌شود و الیاف آن درهم می‌روند، پوسته‌ها اجازه نمی‌دهند که الیاف دوباره از هم باز شوند و این به‌هم پیچیدگی، بافت نامنظمی را تولید می‌کند. ساخت یک قطعه نمد یک روز به طول می‌انجامد و معمولا چند نفر روی آن کار می‌کنند.

پارچه بافی

منبع عکس: خبرگزاری تسنیم. عکاس: فرزاد مناتی

پارچه بافی یکی از شاخه‌های نساجی و از هنرهای دستی قدیمی استان مازندران است که در نقاط مختلف استان انجام می‌شود. هنرمندان پارچه‌باف در گذشته با ریسیدن نخ، پارچه‌های نخی، ابریشمی و پشمی تولید می‌کردند و با آن پارچه‌ها لباس‌های مختلف می‌دوختند. در استان مازندران پارچه‌های نخی، لطیف، خنک و تابستانه با نام «شمد»، پارچه‌های ابریشمی با نام «الیجه» و پارچه‌های پشمی با نام «چوغا» و «باشلق» مشهور هستند. در این منطقه از پارچه‌های ابریشمی برای دوخت کت زنانه، از پارچه‌های پشمی برای دوخت پالتو و از شمد به‌عنوان پتو استفاده می‌شود.

 

منبع عکس: baniboom.com

نساجی سنتی شاید امروز کمی عجیب به نظر برسد؛ اما در گذشته زنان و مردان زیادی با هنر و خلاقیت خود، با دست پارچه می‌بافتند؛ پارچه‌هایی که امروز جز صنایع دستی و سوغاتی‌های استان مازندران به شمار می‌آیند. پارچه‌های دستباف در استان مازندران با دستگاه‌های مخصوصی بافته می‌شوند. در ابتدا از دستگاه‌های دووردی و چهاروردی استفاده می‌شد. این دستگاه‌ها به مرور زمان جای خود را به دستگاه‌های ژاکارد دستی، تک فاز و سه فاز دادند. رامیان در استان مازندران یکی از مراکز مهم پارچه‌های ابریشمی محسوب می‌شود.

موج بافی

عکاس: نامشخص

موج، نام نوعی دستبافته پشمی است که با نام‌های «رختخواب پیچ» و «ایزار» نیز شناخته می‌شود. موج بافی به‌دلیل ارزان بودن مواد اولیه، هنری رایج و پررونق است و در بسیاری از شهرها و روستاهای استان مازندران انجام می‌شود. این دستبافته پشمی نرم، سبک و مستحکم است. 

«چادر شب» نیز بافتی شبیه به دستبافته موج دارد و کاربردهای آن‌ها نیز شبیه به هم است. «چادر شب دارایی»، مشهورترین نوع چادر شب ابریشمی است که با رنگ‌های متنوع به‌ویژه طیف‌های مختلف رنگ قرمز، چشم‌ها را به‌سمت خود خیره می‌کند. قدمت چادر شب بافی در استان مازندران و گیلان به حدود دو هزار سال قبل بازمی‌گردد؛ دستبافته‌ای که در گذشته به‌عنوان رو انداز در شب و همچنین بستن لوازم خواب استفاده می‌شد. نمونه‌های اصیل چادر شب مازندران با ابریشم و پشم بافته می‌شدند و رنگرزی آن‌ها به‌صورت کاملا سنتی انجام می‌گرفت. از انواع چادر شب مازندران می‌توان برای روانداز، روکش مبل، جمع کردن لوازم خواب و غیره استفاده کرد.





چادر شب بافی. منابع عکس‌ها:  baniboom.com

هنرمندان مازندرانی با استفاده از موج بافی و با پشم و دستگاه بافندگی محصولاتی زیبا از جمله پتو، رختخواب، کرسی، سجاده و پشتی می‌بافند؛ محصولاتی که سوغاتی‌ها و یادگاری‌هایی خوبی به شمار می‌روند. هنر موج بافی بیشتر در منطقه کجور رواج دارد. در این منطقه در کنار بافت این نوع پارچه، سفره‌های ظریف و پرارزش نیز بافته می‌شوند.

جوراب بافی

منبع عکس: خبرگزاری ایرنا. عکاس: سید محمد اکبر موسوی

جوراب بافی یکی از صنایع دستی رایج و بومی استان مازندران به‌خصوص در روستای «صالحان» و روستای آلاشت، از توابع سوادکوه است. برای بافت جوراب در این منطقه از پشم  گرفته شده از گوسفند بدون رنگ آمیزی استفاده می‌شود. 

جوراب چکمه‌ای یا گردن بلند و گردن کوتاه با نقوش مختلف از انواع جوراب‌های تولیدی استان به شمار می‌آیند. جوراب بافی در استان مازندران با دستگاه جوراب‌بافی یا با دست انجام می‌شود و شما می‌توانید انواع آن‌ها را در بازارچه‌های سنتی و محلی روستاها و شهرها پیدا کنید. جوراب‌های دست باف برای زمستان پاپوش‌های مناسبی هستند.

جارو بافی
جارو بافی یکی از صنایع دستی کهن و ارزشمند شهر امیرکلا با قدمتی از ۱۰۰ سال قبل است
جارو بافی یکی از صنایع دستی کهن و ارزشمند شهر امیرکلا (با قدمتی از ۱۰۰ سال قبل)، یکی از شهرهای مهم استان مازندران است؛ شهری که میراث‌دار بزرگ‌ترین شعرا و اندیشمندان است و صنایع دستی و سنتی بسیاری دارد. هنرمندان محلی امیرکلا برای بافت جارو که در زبان بومی با نام «سازه» شناخته می‌شود، با ظرافت زیاد و هنرمندانه ساقه‌های جارو را در کنار هم می‌چینند. آن‌ها در قسمت سکان دسته از انواع سیم‌های ظریف استفاده و قسمت تاج جارو را با نخ‌های پلاستیکی در رنگ‌های شاد و متنوع درست می‌کنند؛ رنگ‌هایی که نشات گرفته از روحیه با نشاط مردم این منطقه است.













منبع عکس: خبرگزاری صدا و سیما. عکاس: یاسر نتاج

چنته
چنته یا توبره نوعی کیف دسته‌دار است که مراحل تولید آن به مراحل تولید جاجیم شباهت زیادی دارد. روستای لفور از توابع سوادکوه از مراکز تولید چنته است و به همین دلیل این صنایع دستی را با نام چنته لفور می‌شناسند. در گذشته چوپان‌ها برای حمل وسایل خود از چتنه استفاده می‌کردند و این هنر دستی قدمت زیادی در استان مازندران دارد. چنته با دستگاهی به نام کرک‌چال تولید و در آخر پس از دوردوزی، با گل‌های کاموایی، مهره های تزئینی و خرمهره تزئین می‌شود.

 

عکاس: نامشخص

نقوش سنتی گل و گیاه و حیوان، نقوش حیوانی و گاهی نیز اسامی جلاله و ائمه زینت‌بخش چنته‌های مازندرانی هستند؛ نقوشی که معمولا با الیاف ضخیم دوخته می‌شوند. چنته محصولی کاملا کاربردی است و شما می‌توانید طبق سلیقه خود از طرح‌های متعدد، یکی را انتخاب کنید.

صنایع دستباف استان مازندران
گلیم بافی

منبع عکس: خبرگزاری ایرنا

گلیم بافی از آن دست هنرهای دستی است که در بیشتر شهرهای ایران رونق دارد و استان مازندران نیز از این قضیه مستثنی نیست. گلیم‌های شهرها و روستاهای مختلف ایران را با توجه به نقوش آن‌ها می‌توان تشخیص داد. نقوش گلیم در استان مازندران بیشتر به‌شکل هندسی و الهام گرفته از طبیعت هستند و در بافت آن‌ها اغلب از رنگ‌های تند و شاد مانند قرمز، نارنجی، کرم، سبز و سرمه‌ای استفاده می‌شود. گلیم با دستگاه‌ گلیم بافی بافته می‌شود و با توجه به نوع و طرح آن دستگاه آن نیز تغییر می‌کند. گلیم ساده‌باف، گلیم چرخی‌باف و گلیم سوزنی از انواع دستگاه‌های گلیم بافی هستند.

جاجیم بافی

منبع عکس: خبرگزاری ایرنا

جاجیم یکی از دست بافته‌های مهم روستاییان استان مازندران است و معمولا از آن به‌عنوان زیرانداز، پشتی، سجاده رختخواب پیچ، مفرش، پتو، وریه کرسی و غیره استفاده می‌شود. هنر جاجیم بافی در بیشتر روستاهای استان مازندران از جمله روستای متکازین از توابع بخش هزار جریب بهشهر (بخش دودانگه شهرستان ساری)، آلاشت سواد کوه، کجور، نوشهر و کلاردشت چالوس رواج دارد.

جاجیم در روستای کوهستانی متکازین توسط زنان بافته می‌شود و مردان تنها در مرحله تهیه پشم نقش دارند. در بافت جاجیم این منطقه پس از بافت حاشیه، نقش‌اندازی آغاز می‌شود؛ به این کار به اصطلاح، «گل» نیز می‌گویند. نقوش مورد استفاده بسیار متنوع هستند و در میان آن‌ها می‌توان به چهار گل، خشتی، پنجه‌ای، گل آفتابگردان و  آفتاب تیره اشاره کرد. حاشیه جاجیم نیز با طرح مثلث دندانه‌دار پر می‌شود. 





منابع عکس‌ها: خبر آنلاین، خبرگزاری بازار، خبرگزاری ایرنا، dana.ir

جاجیم با نخ‌های پشمی یا پنبه‌ای رنگی بافته می‌شود. ابعاد جاجیم مازندران معمولا بین ۲۰ تا ۳۵ سانتی‌متر متغیر است و طول آن‌ها گاهی به ۲۰ تا ۴۰ متر نیز می‌رسد. تولید این دستبافته در روستای آلاشت رونق بیشتری دارد و به همین دلیل، این روستا را به‌عنوان شهر ملی جاجیم انتخاب کرده‌اند. برای بافت جاجیم در ابعاد بزرگ‌تر، دو یا چند عدد جاجیم بافته شده به‌اندازه عرض‌دار موجود را به هم متصل می‌کنند تا یک جاجیم در اندازه دلخواه شکل بگیرد.

قالی‌بافی

قالی کلاردشت، طرح لچک و ترنج. منبع عکس: ahmadcarpets.com

قالی کلاردشت به‌دلیل درشت بافت بودن و رج شمارهای ضعیف به قالی خرسک مشهور است
قالی‌بافی یکی از هنرهای کمتر شناخته شده در استان مازندران است و قالی کلاردشت، ناشناخته‌ترین صنایع دستی مازندران به شمار می‌آید. قالی کلاردشت به‌دلیل درشت بافت بودن و رج شمارهای ضعیف به قالی خرسک نیز مشهور است و بیشتر در روستایی به نام مکارود برای صادرات به کشورهای اروپایی بافته می‌شود. طرح‌ها و نقوش این قالی از جمله نقش جنگلی، صندوقی، رودبارکی، مجمه‌ای، گل سینی، عینکی، چخماقی، رسولی، شمله، خرکی، شکری، سیخ کبابی و مزلقان از خلاقیت ذهن قالی‌باف شکل می‌گیرند و به همین علت، قالی کلاردشت یکی از محصولات خاص و منحصربه‌فرد این منطقه است. رنگرزی نمونه‌های اصیل قالی کلاردشت به‌صورت سنتی انجام می‌گیرد.

 

عکاس: نامشخص

قالی کلاردشت، طبیعت زیبا و کوهستانی را پیش روی شما می‌گذارد و یکی از سوغاتی‌های نفیس مازندران به حساب می‌آید. نقش «مل چفته» در حاشیه گلیم هرسین دقیقا در حاشیه نقش متن یک قالی قدیمی کلاردشت دیده می‌شود.

رسین گل (طناب رسن)، شاخ نر، چنگ گربه، گل کلوچه، حلوا قجل (یک نوع حلوا که با کره محلی و عسل درست می‌شود)، نقشه گوزن، گنجشک، مسیر کاه گل، شانه هیری، گل ترکمن، گل لاری، گل شاه عباسی، پیل مل یا پول گردن، ماهی گل، گل چخماق، لوله پنجه، پیچ پیچی، پمپال، گل سینی، میش دندان، گل پیاله، پتو گل، کریم خانی، چهارواز، چنار، گل شیدی، پل بز (بز بدون شاخ) و بز چلچله‌ای (بز شاخ‌دار) نیز از جمله گل‌هایی هستند که در متن فرش کلاردشت از آن‌ها استفاده می‌شود.

دیگر صنایع دستی استان مازندران

منبع عکس: خبرگزاری تسنیم. عکاس: فاطمه رستخیز

طراحی سنتی و نگارگری، صحافی و جلد سازی سنتی، صنایع دستی دریایی، عروسک سازی، جاجیمچه بافی، بافت گلیچه، چوقا، سوزن دوزی، رنگرزی و چاپ سنتی، فرآورده‌های پوست و چرم و هنرهای مرتبط با فلز از دیگر صنایع دستی استان مازندران هستند که تولید و عرضه آن‌ها محدود شده است.

صنایع دستی مازندران را از کجا بخریم؟
برای خرید صنایع دستی استان مازندران می‌توانید به نمایشگاه‌های دائمی و موقتی صنایع دستی، پاساژها، بازارچه‌ها، بازارها و چند شنبه بازارهای شهرها و روستاهای این استان سر بزنید. فروشگاه‌های جاده‌ای نیز معمولا مکان مناسبی برای خرید صنایع دستی مازندران به شمار می‌آیند.

 


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز دهید:
رتبه از پنج: 0
بازدید:

+ نوشته شده: ۳ مهر ۱۴۰۲ساعت: ۰۵:۵۶:۰۷ توسط:سارا موضوع: نظرات (0)

صنایع دستی بندرانزلی و گیلان

 

به طور معمول صنایع دستی، ابزار و لوازمی هستند که در گذشته در زندگی روزانه مردم مورد استفاده قرار گرفته اند؛ اما با گذر زمان موارد استفاده برخی از آن ها از بین رفته و حال به عنوان دکوری مورد استفاده قرار می گیرند. اگر قصد خرید صنایع دستی این شهر را دارید و می خواهید پیش زمینه ای ذهنی از آن داشته باشید، با ما همراه شوید تا به برسی این آثار چشمگیر و زیبا بپردازیم.

معروف ترین صنایع دستی لاهیجان
قلاب دوزی

قلاب دوزی یکی از هنرهایی است که قدمت آن به قرن‌ها پیش از میلاد مسیح بر می‌گردد و یکی از قدیمی ترین هنرهای ایرانیان و صنایع دستی بندرانزلی است. در استان گیلان به این هنر رشتی ‌دوزی و گلبند دوزی هم می‌گویند. پارچه ماهوت و نخ ابریشم پایه و اساس قلاب دوزی در بندر انزلی به شمار می‌روند. با قدری گشت و گذار در بازارهای بندرانزلی مطمئنا می‌توانید پارچه قلاب دوزی شده مورد علاقه خود را پیدا کنید و به عنوان ره آورد سفر با خودتان ببرید.

ظروف چوبی

در این منطقه به دلیل وجود شرایط خاص اقلیمی و البته مناطق وسیع جنگلی و جلگه‌ای دارای انواع مختلف درختان جنگلی است. چوب این درختان همواره به دلایل مختلفی برای ساخت ظروف مصرفی استفاده می‌شد. همین امر سبب شده تا تولید صنایع چوبی از جمله مهم ‌ترین صنایع دستی بندرانزلی به شمار برود. هر چند تولید صنایع چوبی در سراسر استان گیلان در حجم بالا و متنوع رایج است، اما عمده ‌ترین مراکز تولید صنایع چوبی در این استان، شهر رشت و بندر انزلی به شمار می‌روند. از پر طرفدار‌ترین وسایل چوبی این منطقه می‌توان به کاسه، قاشق، ملاقه، بشقاب و… اشاره کرد.

بولاکی

ریشه ساخت این نوع صندوق‌های مخصوص به کشور روسیه بر می‌گردد، اما به مرور زمان تولید آن در بندرانزلی رواج یافته است. در حال حاضر ساخت بولاکی در اندازه‌های مختلف به وسیله چوب نراد در این منطقه رواج دارد. سطح این صندوق‌ها به وسیله فلز و گل میخ‌ها تزیین می‌شوند. بولاکی در سفر به بندر انزلی می‌تواند یکی از جذاب ترین صنایع دستی بندرانزلی برای شما باشد که می‌توانید به عنوان سوغات برای دوستانتان ببرید.

مروار بافی

مروار نوعی درخت است که چوبی انعطاف پذیر و نسبتا نرم دارد و از آن در مروار بافی استفاده می شود. یکی از پر کاربرد ترین و مهم‌ ترین صنایع دستی بندرانزلی، مروار بافی است. در مروار بافی از نوعی ترکه استفاده می‌گردد. این هنر به قدری طرفدار دارد که در بندر انزلی و سایر نقاط استان گیلان کارگاه تولیدی متعددی برای تهیه بافت انواع وسایل مصرفی و تزیینی به وسیله مروار بافی مشغول به فعالیت هستند. یکی از ارزشمند‌ترین سوغات بندر انزلی نیز محصولات تولید شده به وسیله مروار بافی است. اگر قصد خرید سوغاتی زیبا و در عین حال مفید و کاربردی را دارید، مروار بافی انتخاب مناسب شما است.

چادرشب بافی

بیشتر صنایع دستی بندرانزلی همانند سایر صنایع دستی کشور برای استفاده در زندگی روزمره تولید می‌شدند. البته به مرور زمان و با گسترش شهرنشینی بیشتر این صنایع برای تزئینات و گاهی نمایش در موزه‌ها تولید شده‌اند. چادر شب ‌بافی در بخش وسیعی از استان گیلان تولید می‌شود و یکی از صنایع دستی است که با افزایش شهر نشینی از حالت مصرفی خود خارج شده و حال بیشتر به عنوان دکوری به کار می رود. در گذشته به وسیله نخ ابریشم و برای جهیزیه دختران چادر شب ‌بافی رایج بوده است. اما با گذشت زمان استفاده از نخ مصنوعی ابریشم، پشم و الیاف مصنوعی برای چادر شب ‌بافی نیز رایج شد. استفاده از این دسته از نخ‌ها به خاطر تنوع در رنگ و نقش برای مردم مقرون به ‌صرفه ‌تر است. البته گذشت زمان باعث شده است تا چادر شب بافی در مسیر فراموشی قرار گیرد.

حصیر بافی

حصیر بافی یکی دیگر از هنر هایی است که از روزگار قدیم در میان مردم ایران رواج داشته است و می‌توان آن را جزو یکی از صنایع دستی معرف بندرانزلی و هنر مردمان این شهر دانست. شاید برایتان جالب باشد که در فصولی که کشاورزی در استان گیلان انجام نمی‌شود، منبع درآمد بسیاری از مردم از طریق حصیر بافی تامین می‌شود. برای حصیر بافی از گیاه لی یا سوف که به صورت خودرو در کنار آبگیر ها رشد می کند، استفاده می کنند و با آن انواع محصولات حصیری را تولید می کنند. انتخاب محصولات حصیری مانند سبد حصیری، کلاه حصیری، سفره حصیری، گلدان حصیری، زنبیل حصیری و ... به عنوان سوغات، یک انتخاب کلاسیک و دوست داشتنی می باشد. شما می‌توانید برای خرید فرآورده‌های حصیری با تنوع و گوناگونی شکل به بازارهای هفتگی و محلی بندر انزلی مراجعه کنید.

گلیم بافی

می‌توان گفت گلیم بافی در اصل متعلق به مردم چین است، اما با ورود به کشور ایران هنر دوستان ایرانی با توجه به قریحه و ذوق خود در آن تغییرات قابل توجه‌ای ایجاد کردند. در حال حاضر گلیم‌ها، یکی از زیر اندازهای سنتی کشور به شمار می‌روند و در موزه‌های ملی کشور می‌توان گلیم‌ها با قدمت تاریخی چشم گیر را یافت. استان گیلان دارای مقام اول کشوری در صنعت گلیم بافی است. گلیم‌های تولید شده در شهر‌های مختلف گیلان از جمله بندر انزلی به دلیل ویژگی‌های خاص آن دارای زیبایی منحصر به فردی است و از بازار پر رونقی برای صادرات آن به کشور‌های خارجی نیز برخوردار است. زیبایی و کیفیت گیلم‌های انزلی به قدری شگفت انگیز است که گلیم‌های بافت شده در این منطقه را می‌توان به عنوان یکی از زیباترین صنایع دستی بندرانزلی خریداری کرد.

پوشاک سنتی

پوشاک رنگارنگ و سنتی مردم بندر انزلی، به دلیل تنوع در رنگ و طرح، نظر بسیاری از گردشگران را به خود جلب می کنند. همچون سایر مناطق ایران، مردمان این شهر نیز آداب و رسوم مخصوص خود را دارند. بانوان خوش سلیقه بندر انزلی برای دوخت پوشاک سنتی از پارچه های رنگارنگ با تزئینات نوار دوزی، تکه دوزی و سکه ‌دوزی استفاده می‌کنند و به این طریق هنر خود را به رخ می کشند.

لباس مردمان این منطقه با شرایط زندگی آن ها منطبق است. به عنوان مثال برای پوشاک دامداران، چوپانان و مردم جنگل نشین از پارچه های نمد مالی شده استفاده می کنند. یکی از جذابیت لباس‌های این منطقه به دلیل مهارت زنان هنر دوست بندر انزلی در بافتن روسری‌های ابریشمی، جوراب پشمی و ابریشمی با طرح و نقش‌های سنتی جالب است که از رنگ‌های زنده شادی برخوردار هستند.

نمد مالی

نمد مالی، که یکی از صنایع دستی بندرانزلی است، به تولید برخی از انواع تولیدات ساخته و بافته شده از پشم گفته می‌شود. این هنر در سراسر استان گیلان رواج دارد. نمد مالان بندر انزلی استعداد و مهارت زیادی در این زمینه دارند. یکی از خصوصیات تولیدات نمدی در بندر انزلی زیبایی، ظرافت، استحکام و مرغوبیت بسیار خوب آن‌ها است. البته تولیدات نمدی به دلیل خاصیت ضد رطوبتی خود در گذشته بیشتر مورد توجه بودند ولی امروزه با محصولات مصنوعی جایگزین شد.

تولیدات دستباف پشمی

پشم تولید شده از طیور و دام‌های بندر انزلی طی مراحل به صورت‌های مختلف و برای امور متعددی مورد استفاده قرار می‌گیرد. بخشی از پشم تولیدی در این ناحیه به وسیله دستگاه‌های کوچک دستی ریسیده می‌شوند. بعد از ریسیده شدن یا با رنگ اصلی خود یا به صورت رنگ‌رزی شده برای استفاده در انواع دستبافت‌های پشمی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

معمولا از این نخ‌های پشمی برای بافت لباس‌های گرم زمستانی استفاده و با آن دستکش، جوراب، شال‌گردن، بلوز و غیره می‌بافند. گاهی نیز از نخ‌های پشمی برای بافت پارچه‌های ضخیم استفاده می‌کنند و آن‌ها را در بازارهای هفتگی به فروش می‌رسانند.

زنان مناطق کوهستانی و سردسیر بندرانزلی از این نخ برای تولید تن‌پوش گرم و زمستانی استفاده می‌کنند و آن‌ها به وسیله ابزار ساده بافندگی، به تولید محصولاتی مانند دستکش، جوراب، شال‌گردن، بلوز و غیره با نقوش سنتی و زیبا می‌پردازند. جالب است بدانید که صنعت نساجی شالبافی را می‌توان به عنوان یکی از صنایع دستی پر قدمت و ارزشمند استان گیلان نام برد. زنان این منطقه به وسیله الیاف پشمی ریسیده شده به بافتن پارچه‌های ضخیم زمستانی می‌پردارند. شما می‌توانید این تولیدات را در بازار‌های هفتگی و محلی بندر انزلی بیابید و به عنوان سوغات بندر انزلی برای عزیزان خود خریداری کنید.

سفالگری و سرامیک سازی

هنر سفالگری را می‌توان از انتزاعی ‌ترین هنر‌های جهان دانست. به باور بسیاری از محققان و باستان‌شناسان مهد هنر سفال‌گری جهان، کشور ایران است. ظروف سفالی در واقع جزو اولین ظروف مورد استفاده بشر بوده و به مرور زمان این هنر زیبا گسترش و به اوج خود رسیده است. محصولات سفالگری و سرامیک‌ سازی را می‌توان در سراسر استان گیلان از جمله رودسر، لنگرود، بندرانزلی، لاهیجان، سیاهکل، رشت، صومعه سرا، تالش، آستارا و… یافت. در این منطقه تولیدات سفالی از تنوع بسیاری برخوردار است. در بندر انزلی استفاده از ظروف سفالی در میان مردم جایگاه ویژه دارد.

بامبو بافی

بامبو یکی از معروف ترین انواع نی خیزران به شمار می‌رود که در زمین‌های مردابی و پرآب می‌رویند. این گیاه خاصیتی ارتجاعی و در عین حال محکم دارد. بامبو بافی هنری است که از دیرباز در بندر انزلی وجود داشته و طرفداران خود را دارد. قدمت بامبو ‌بافی در این منطقه را همزمان با تولید چای در بندرانزلی دانست. به دلیل ویژگی منحصر به ‌فرد این صنایع دستی بندرانزلی، از جمله خاصیت ارتجاعی و شکل‌پذیری آن، از بامبو برای تولید و بافتن محصولات متنوعی استفاده می‌شود.

چاروق و چموش دوزی

دامداری در این منطقه همیشه از اهمیت ویژه در ارتفاعات و مناطق کوهستانی برخوردار بوده است. چاروق و چموش از جنس چرم طبیعی تولید می‌شوند. نکته جالب اینکه ساخت چاروق و چموش ‌دوزی بدون استفاده از میخ و چسب است و در این هنر صرفا از دوخت استفاده می‌شود. این نکات باعث می‌شود که چاروق یکی از زیباترین و منحصر به ‌فردترین صنایع دستی بندر انزلی محسوب شود.


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز دهید:
رتبه از پنج: 0
بازدید:

+ نوشته شده: ۳۰ شهریور ۱۴۰۲ساعت: ۱۰:۱۴:۵۱ توسط:سارا موضوع: نظرات (0)

بهترین سوغات ارمنستان چیست؟

بهترین سوغات ارمنستان چیست؟
ارمنستان از جمله کشورهایی است که صنایع دستی و فرهنگی متنوع و فراوانی دارد. شما می‌توانید در دسته‌بندی‌های گوناگونی سوغات ارمنستان را پیدا کنید. به‌طور کلی سوغات ارمنستان در دو دسته‌بندی خوراکی و صنایع دستی تقسیم می‌شود. سوغاتی های ارمنستان در زمینه فرهنگی و صنایع دستی، شامل سفالینه‌ها، ظروف شیشه‌ای با نمادهای مخصوص ارمنی‌ها، خاچکار، جواهرات و وسایلی دیگر هستند. از جمله خوراکی‌هایی که به‌عنوان سوغاتی ارمنستان شناخته می‌شوند، مربای گردو، نان گاتا، میوه خشک، نوشیدنی‌های ارمنی و خوراکی‌های دیگرند. هر یک از این دسته‌بندی‌ها را در ادامه تفکیک کرده‌ایم و شرح داده‌ایم. حال این شما هستید که باید بین آن‌ها بهترین سوغاتی را انتخاب کنید.

صنایع دستی ارمنستان
منظور از صنایع دسته ارمنستان، آن دسته از سوغاتی‌های ارمنستان است که مردم بومی از هنرهای سنتی و فرهنگشان الهام گرفته‌اند و عمدتا با دست ساخته می‌شوند. این دسته از سوغاتی ها، معمولا برای مسافران بسیار ارزشمند است و ترجیح می‌دهند سوغات را برای خودشان یا دوستان نزدیک، از صنابع دستی ارمنستان انتخاب کنند.

خاچکار ارمنستان
خاچکار یا چلیپاسنگ، یکی از ویژه‌ترین سوغاتی های ارمنستان است. خاچکار از این جهت به‌خصوص است که با توجه به نام، شکل ظاهری و نحوه ساختنش، انگار منحصر ارمنستان است و در کمتر جایی از جهان می‌توانید نمونه‌ای مانندش را پیدا کنید. خاچکار یک شیء تزیینی است که معمولاً جنسش از سنگ یا چوب است و روی این تکه‌سنگ یا تکه‌چوب، طرح‌هایی از گل‌وگیاه، صلیب و نمادهای دیگر حکاکی می‌کنند.

خاچکارهای ارمنستان می‌توانند از به‌یادماندنی‌ترین سوغاتی باشند که از این کشور به یادگار می‌آورید. جالب است بدانید که خاچکار در سال 2010 به‌عنوان میراث ناملموس به یونسکو معرفی شده است و ارزش و اهمیت فراوانی دارد و جزو سوغات معروف ارمنستان است.

خاچکار از خاص‌ترین و بهترین سوغاتی های ارمنستان
جواهرات ارمنی
جواهرات، از دیگر سوغات معروف ارمنستان هستند که با در نظر گرفتن طیف وسیع تنوع و گوناگونی بین آن‌ها، می‌توانید متناسب با سلیقه هر کس، نمونه‌ای از این جواهرات را سوغاتی دهید. البته برخی از جواهرات ارمنستان به‌قدری زیبا هستند که خیلی از گردشگران علاوه بر سوغاتی، برای خودشان هم چند تکه از این جواهرات را تهیه می‌کنند.

جواهرات، بیشتر برای کسانی مناسب هستند که می‌خواهند استفاده روزمره کنند. شما می‌توانید روی بعضی از جواهرات ارمنی، سمبل‌هایی از این کشور را ببینید. همین امر باعث می‌شود همیشه یاد و خاطره سفرتان برایتان زنده شود. ممکن است که این جواهرات، مبالغ گرانی داشته باشند، اما فراموش نکنید که تنوع فروانشان قیمت‌های مختلفی را پیش‌رویتان می‌گذارد. به این ترتیب قیمت سوغات ارمنستان در زمینه جواهرات، خیلی شوکه‌کننده نیست.

اگر مدال را هم جزو جواهرات حساب کنیم، یکی دیگر از سوغات ارمنستان، مدال‌هایی با طرح‌های مختلف، مخصوصاً طرح تیگران کبیر هستند. تیگران کبیر، یکی از پادشاهان ارمنستان بوده که در دوره سلطنتش، این کشور را تبدیل به یکی از مقتدرترین کشورهای شرق رم می‌کند و قلمروی آن را گسترش می‌دهد. جمع این اقدامات، لقب کبیر را برایش به‌همراه دارد و همچنان با مدال‌هایی مزین به تصویر تیگران از او به نیکی یاد می‌کنند.

برخی از جواهرات ارمنی
فرش و گلیم ارمنی
انواع فرش و گلیم، از بهترین سوغات ارمنستان هستند. درست است که وزن این فرش‌ها و گلیم‌ها زیاد است و جای درخور توجهی را در چمدان شما اشغال می‌کنند، اما ارزشش را دارند که به‌عنوان سوغاتی از ارمنستان یکی از آن‌ها را تهیه کنید. البته ما در کشور خودمان ایران، گلیم‌ها و فرش‌های بسیار خوبی داریم و جایگاه فرش ایرانی در دنیا شناخته شده است، اما ارمنستان هم در این زمینه حرفی برای گفتن دارد. بسیاری از مسافران و گردشگران این کشور، فرش و گلیم را به‌عنوان سوغاتی تهیه می‌کنند.

فرش و گلیم در ارمنستان، انواع مختلفی دارند و در طرح‌ها، اندازه‌ها و رنگ‌های بسیاری بافته می‌شوند. این سوغاتی ارمنستان بیشتر به‌خاطر طرح و کیفیتی که دارد، محبوب است. یکی از کارهایی که می‌توانید برای دیدن بهترین نمونه‌های فرش و گلیم در ارمنستان انجام دهید، این است که برای خرید سوغات ارمنستان به جمعه‌بازارها بروید. البته این جمعه‌بازارها معمولاً در آخر هفته‌ها برگزار می‌شوند که مصادف با روزهای شنبه و یک‌شنبه است.

تنوع بالا و طرح‌بندی‌های گلیم‌ها
نماد انار و کوه آرارات
در ارمنستان، انار و کوه آرارات به‌عنوان نمادهای فرهنگی شناخته می‌شوند. از همین رو در بیشتر وسایل می‌توانید اشکال انار یا کوه آرارات را ببینید که نقاشی یا حکاکی شده‌اند. همین مورد باعث شده تا شما بتوانید وسایل مختلفی را به‌عنوان سوغات ارمنستان تهیه کنید که طرحی از انار یا کوه آرارات روی آن‌ها نقش بسته است. برای مثال شما می‌توانید وسایل دکوری رومیزی، مگنت یخچال، گردن‌بند و مواردی از این دست را برای سوغاتی دادن و یادگاری آوردن از این کشور بخرید. کوه آرارات مانند انار، یکی از نمادهایی است که ارمنی‌ها در وسایل و فضاهای مختلف استفاده می‌کنند. کوه آرارات در شرق ترکیه است و بنا بر اعتقاد بسیاری از ارمنی‌ها، این کوه، آخرین جایی بوده که کشتی نوح در آن حضور داشته است. خرید صنایع دستی

از آنجایی که ظروف سفالی، ظروف شیشه‌ای و دست‌سازه‌های چوبی در ارمنستان به‌وفور یافت می‌شوند، شما می‌توانید طرح‌های مختلفی از انار و کوه آرارات را روی این ظروف و ساخته‌های چوبی مانند تخته‌نرد و شطرنج ببینید. از جمله تفریحات ایروان ارمنستان، بازی شطرنج و تخته‌نرد است که اگر در کوچه‌پس‌کوچه‌های ارمنستان قدم بزنید، می‌توانید ارمنی‌ها را مشغول بازی کردن مشاهده کنید. 

لباس‌های سنتی و مدرن
لباس‌های سنتی و ملی ارمنستان از دیگر سوغات این کشور هستند. تنوع در رنگ‌بندی این لباس‌ها، گزینه‌های بسیاری را برای انتخاب راحت‌تر شما فراهم آورده است. جدا از این‌گونه لباس‌ها، می‌توانید برندهای مختلف و بین‌المللی هم در بازارها و بهترین مراکز خرید ایروان ارمنستان پیدا و خریداری کنید. حتی می‌توانید برای سوغات، لباس‌هایی را برای دوستان، اقوام و خودتان بیاورید. شاید برایتان خنده‌دار باشد، اما جوراب، یکی دیگر از سوغات معروف ارمنستان است. تنوع رنگ و فراوانی طرح‌ها در این محصول، از عواملی هستند که آن را به یک سوغاتی متفاوت تبدیل کرده‌اند و در بازه قیمتی گسترده‌ای موجودند.

 

جزوه (Jazzve)
این سوغاتی ارمنستان برای آن دسته از افرادی مناسب است که اهل قهوه هستند. جَزوه، همان ظرف قهوه است که درونش قهوه را دم می‌کنند، منتها تفاوتشان در طراحی و شکل ظاهری‌شان است که این ظروف را برای سوغاتی دادن به یک گزینه خوب بدل می‌کند. ارامنه، روی ظروف جزوه معمولاً نمادهایی مانند کوه آرارات و چیزهایی از این دست را حکاکی می‌کنند به این شکل، شمایل زیبایی به این ظرف‌ها می‌دهد. ازاین‌رو جزوه برای خرید سوغات ارمنستان، انتخاب خوبی است.

جَزوه، از سوغات ارمنستان
دودوک (Duduk)
دودوک، سازی ارمنی است که ظاهرش شبیه به نی یا فلوت خودمان است و صدایی شبیه به همین سازها دارد. این ساز را بیشتر از چوب درخت زردآلو می‌سازند و نحوه نواختن آن هم مانند فلوت و نی است. اگر به موسیقی و صدای این ساز علاقه دارید و در اطرافیان خود افرادی هستند که از این ساز خوششان می‌آید، می‌توانید به‌عنوان سوغاتی آن را تهیه کنید.

دودوک از سازهای ارمنی
سنگ ابسیدین (Obsidian)
ابسیدین، سنگی آتشفشانی است که از سرد شدن ماگما به‌وجود می‌آید و بافتی شیشه‌ای دارد. رنگ ابسیدین، سیاه است و ارمنی‌ها حکاکی‌هایی روی این سنگ‌ها انجام می‌دهند که آن را به یک سوغاتی زیبا و خواستنی تبدیل می‌کند. از این سنگ برای نگین انگشتر هم استفاده می‌کنند.

سنگ ابسیدین، سوغاتی خاص ارمنستان
صنایع غذایی و خوردنی‌های ارمنستان
تجربه فرهنگ غذایی در کشورها می‌تواند خیلی جذاب و متفاوت باشد، مخصوصاً اگر خوراکی دوست داشته باشید و اهل شکم‌گردی باشید. اگر اهل تجربه کردن مزه‌های جدید نیستید، می‌توانید برای صرف غذا به بهترین رستوران های ایرانی در ایروان ارمنستان بروید؛ اما پیشنهاد ما این است که وعده‌های غذایی و خوراکی‌های مختص این کشور را هم تجربه کنید. برخی از این خوراکی‌ها، به‌گونه‌ای هستند که خیلی راحت می‌توانید آن‌ها را به‌عنوان سوغاتی با خود بیاورید، پس نگران حمل و جابه‌جایی‌شان نباشید.

میوه خشک ارمنستان
از بهترین سوغات ارمنستان، میوه خشک است و می‌توانید آن را در فروشگاه‌های مختلف پیدا کنید. چندتا از میوه‌های محبوبی که در بیشتر قسمت‌های ارمنستان می‌توانید آن‌ها را پیدا کنید، میوه‌های آلو، زردآلو و هلو هستند. حتی شما می‌توانید گوجه خشک شده را هم در برخی از فروشگاه‌ها تهیه کنید! این سوغاتی ارمنستان برای جابه‌جایی هم بسیار مناسب است و به‌راحتی می‌توانید در ساک خود آن‌ها را جای دهید.

خشک کردن میوه در ارمنستان به‌نوعی یک سنت است و خیلی از خانواده‌های ارمنی در خانه‌های خود میوه خشک می‌کنند و همیشه مقداری از آن دارند. ارامنه از میوه‌های خشک معمولاً برای مصرف در وعده‌های مختصر استفاده می‌کنند و مصرفشان در فصول سرد بیشتر می‌شود. محصول دیگری که از میوه درست می‌کنند، لواشک است. مادربزرگ‌های ما در ایران، استادان درست کردن لواشک هستند؛ اما برای آشنایی بیشتر و چشیدن ذائقه ارمنی‌ها، امتحان کردن لواشک در این کشور بسیار جذاب است.

از اصلی‌ترین سوغات ارمنستان
شکلات و قهوه ارمنستان
ارمنستان در صنعت شکلات، حرفی برای گفتن دارد و می‌توانید انواع مختلفی از شکلات‌ها را در این کشور پیدا کنید. پیشنهاد می‌کنیم که میوه‌های آغشته به شکلات را هم امتحان کنید، چراکه پشیمان نمی‌شوید. بعد از شکلات، باید بگوییم که قهوه این کشور هم جزو بهترین‌هاست و می‌توانید به‌عنوان سوغاتی ارمنستان، غیر از میوه خشک، شکلات و قهوه تهیه کنید. از آنجایی که نمی‌توانید غذاهای ارمنی را با خودتان ببرید، پیشنهاد می‌کنیم حتماً غذاهای این کشور را در رستوران‌هایش امتحان کنید. برای برنامه‌ریزی بهتر، می‌توانید با درآوردن قیمت غذا در ارمنستان، تصمیم‌گیری دقیق‌تری کنید.

قهوه‌های با کیفیت ارمنستان
مربای گردو ارمنستان
در ارمنستان، با گردو مربایی درست می‌کنند که رنگ آن زرشکی یا سیاه است و مزه‌ای ملس دارد. این مربا را می‌توانید در فروشگاه‌های مختلف پیدا کنید و به‌عنوان سوغاتی ارمنستان بیاورید. پیشنهاد می‌کنیم که ابتدا خودتان آن را امتحان کنید و اگر دوست داشتید برای سوغاتی تهیه کنید. به یاد داشته باشید که برای آوردن این شیشه‌های مربا، باید از بسته‌بندی محفوظ و مناسبی استفاده کنید که مبادا شکسته شدنش وسایلتان را خراب کند.

مربای گردو، مربایی متفاوت از ارمنی‌ها
نان گاتا ارمنستان
مثل خیلی از مناطق ایران، ارمنستان هم نان مخصوص خودش را دارد که به آن گاتا می‌گویند. برای تهیه این نان روش‌های مختلفی وجود دارد، برخی از ارمنی‌ها درون نان مغزهای مختلفی مثل آجیل می‌ریزند و برخی این کار را نمی‌کنند؛ اما در نهایت اساس پخت نان گاتا، مراحل یکسانی دارد. از این نان به‌عنوان وعده غذایی هم استفاده می‌کنند و به‌شرطی که بتوانید تازگی آن را حفظ کنید، می‌توانید نان گاتا را برای سوغاتی بیاورید.

نان گاتا که به‌عنوان وعده غذایی هم استفاده می‌کنند
گیاهان دارویی ارمنستان
ارمنستان از لحاظ طبیعی و پوشش گیاهی، کشوری غنی است. همین مسئله عاملی شده تا گیاهان دارویی فراوانی در این کشور برویند و امکان استفاده از آن‌ها برای بهبود برخی بیماری‌ها و ناخوشی‌ها ایجاد شود. به همین خاطر است که می‌توانید از گیاهان دارویی و آن‌هایی که خواص درمانی دارند، به‌عنوان سوغات ارمنستان بهره بگیرید.

 


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز دهید:
رتبه از پنج: 0
بازدید:

+ نوشته شده: ۲۷ شهریور ۱۴۰۲ساعت: ۰۸:۵۷:۱۳ توسط:سارا موضوع: نظرات (0)